Geen idee wie het heeft geschreven, ik kreeg het vandaag onder ogen. Ik kon er hartelijk om lachen vandaag, geen oudere partij voor nodig, de oudere denkt zelf wel om…

Oudere niets meer waard?

Hoe zo?

Wij zijn een fortuin waard!!!

We hebben zilver in onze haren.

Goud in onze tanden.

En gas in onze darmen.

Stenen in onze nieren.

Lood in onze schoenen.

En kalk aan onze nagels.

Staal in onze heupen.

En plastic in onze knieën.

Vol met dure medicijnen.

Lijken wij wel goudmijnen.

Een mens met zoveel mineralen.

Zal het jaar 3000 halen.

Daarom gaan wij fier door het leven.

En nemen kritiek als een spons.

Want door bovengenoemde rijkdom.

Drijft de economie op ONS!!!

Om toch een beetje aansluiting bij de ouderen te blijven vinden, ik heb er zelf ook een bedacht…

Ouder en de oorlog meegemaakt?

Geen bezuiniging die ons echt raakt.

Gestreden voor volk en vaderland.

Nu in de luiers en achter de rollator gestrand.

Warme zorg en hulp zijn af en toe een drama.

Tot laat in de pyjama.

Personeel op de werkvloer die het ziet.

En het doet een ieder veel verdriet.

In de oorlog met bombardementen door het veld gelopen.

En nu een nieuwe zorgoorlog waarin ze ons alsnog willen slopen.

Het gaat ze niet lukken want wij zijn gewend aan niets.

En vroeger hadden wij niet eens een fiets.

Wij genieten dus van het leven.

Hopen dat zorg nemen weer gaat veranderen in geven.

Onze onderscheidingen hangen al aan de bomen.

Een vers gekookte hap kunnen wij van dromen.

Wij tellen niet meer mee zo voelt het.

Alles bezien wij toch met de grootste pret.

Wij zijn wijs geworden en hebben onze dingen gedaan.

Wij kijken straks ergens toe hoe het de wereld zal vergaan.

Ooit gaan ze het inzien.

Op tijd of te laat misschien…