Het gevoel vasthouden

Het was gisteren Koningsdag en een oranje samen dag. Erg leuk om de jongeren te zien. Nog even snel water, drank of sigaretten halen en pinnen en naar de stad. Het is heerlijk als veel mensen vrolijk zijn en er samen een feestje van maken. Zoiets kan alleen op deze ene dag in het jaar dat samen en dan nog blijven er genoeg mensen thuis die zich niet in het samen oranje zijn herkennen. Nog even naar de televisie gekeken naar de verjaardag van onze jarige job en ik dacht eerst naar RTL Z te kijken, het gemis van de beurscijfers op wat boten kwam hard aan bij mij en weer pret. Deze viering was wel een mooie afspiegeling van het nu en heel wat beter dan de oude meuk. Toch een ding niet uit het oog laten verdwijnen, de mensen zelf en praten met de stem. Een land bestaat niet alleen uit bedrijven en commercie en wuiven, het land bestaat ook uit mensen en die een stem hebben. Het vrolijke oranje samen gevoel toch een beetje proberen vast te houden allemaal…

Ik had wat andere vrolijke dingen te doen en een gedeelte van de dag heerlijk aan het water gezeten. Een eenden echtpaar, of samenwonend of co-ouderschap kwam voorbij zetten met elf kleine eendjes. Zullen die echt van een moeder zijn en wat veel? Of waren er een paar uit nog een andere relatie van vader of moeder eend? Ach, ze kunnen altijd bij de eenden voedselbank aankloppen als ze het niet meer redden. Ik hoop dat het allemaal vrouwtjes zijn want ik zie niet anders om mij heen dat vrouwtjes eenden door drie mannetjes eenden achterna gezeten worden of onder water worden getrokken. Er is een tekort aan vrouwtjes, denk ik zo. Verderop een andere eend die met takjes in zijn snavel een stuk moest zwemmen om het nest te verstevigen en de takjes vielen steeds uit zijn snavel. Wel een volhouder want het kwam goed. In het water de eerste waterlelies en een heus gevecht tussen allemaal grote karpers. Wat veel en wat een grote beesten en net of ik in de een of andere natuurserie zat. Ik had ze even opgezocht en ze gaan eitjes leggen en dan komen die in mei uit of eerder, nou dan gaat het echt lachen worden in het water. Ik kan ze misschien leren om door hoepeltjes te springen? Ik ben ook benieuwd hoeveel er van de elf kleine eendjes overblijven. Er was er al een die steeds eigenwijs uit de groep ging zwemmen en of het is een sterk eendje met een eigen wil of zij of hij gaat opgegeten worden door een ander dier, misschien wel door een vis. De dierenwereld is soms echt net de mensenwereld. Ook werkelijk prachtig hoe groen de natuur aan het worden is, je ziet alles uitlopen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

ezsc

Please type the text above: