Wat een geweldig leven toch, de raarste dingen komen op mijn pad en ik kan ze niet verklaren, wel mooi allemaal. Gisterenavond met de achterkant van een soeplepel een stenen uiltje kapot geslagen, geen hamer dus dan zoek je naar iets anders en met succes… Het was een klein spaarpotje van mijn vriendin en mij samen en we deden er steeds iets in om een keer een dagje en nachtje weg te kunnen gaan. Zij wilde weten hoeveel erin zat en ik wilde de uil heel houden en voor de goede beste vriendinnen relatie en voor de pret sla je hem dan toch zelf maar stuk. We hadden genoeg voor een goedkoop hotel met ontbijt en koffie met appeltaart. Nu nog even doorsparen voor goedkope treinkaartjes en avondeten en na de zomer kunnen we weg. De inhoud nu in een blikje gedaan met deksel die eraf kan en met haar meegegeven zodat zij af en toe kan gluren naar de inhoud en nog meer pret. Toch leuk dat geluk en plezier in de kleine dingen kunnen zitten en de voor en napret overtreft vaak onze uitstapjes zelf.
Een hilarisch verhaal over haar moeder die een dagopname had voor een staaroperatie in een ziekenhuis. Na een lange dag van wachten, in de middag mocht mijn vriendin mee tot aan de OK deur en zwaaide haar moeder uit om vervolgens kort erna weer opgeroepen te worden omdat de operatie niet doorging. De oogarts nam gelukkig een infectie waar in het oog en retour verpleegafdeling. Gelukkig konden moeders ogen nog tranen om de ellende… De laatste controle bij de oogarts was weken geleden en op de verpleegafdeling kijken ze de hele dag naar alles behalve naar waar je voor komt en dus niet naar het oog. Zou een leermomentje kunnen zijn om eerst nog een keer naar het oog te kijken voordat je iemand opneemt… De vraag gaat nu natuurlijk worden, wie gaat zo’n dagopname betalen…? En wij nog meer pret natuurlijk. Een beetje advocaat of politicus met advocaat ervaring weet er nog een schadepost uit te halen voor moeder en dochter door geleden schade van een hele dag voor niets in het ziekenhuis. Willen ze allemaal niet, ze willen ook zo graag dat mensen zelf weer eens gaan nadenken over hoe het anders en beter zou kunnen, tja. Ik zou de aan gort geslagen uil weer aan elkaar kunnen lijmen en bij de oogartsen afgeven met een briefje erin om voor een dagopname naar de ogen te kijken…