Het is een wonderlijke wereld, mijn wereld. Vanmorgen bij een deskundige om haar mening te vragen over iets uit mijn wereld. “Waar komt toch die wil vandaan bij jou? “ Een van haar vragen aan mij. Tja, overleven en hoppa door en mijn opa was ook zo, ik ben zo, of zoiets. Het is toch wel mooi om te ervaren dat er nog zoveel goede mensen in de wereld zijn en hoe de dingen op mijn pad komen. Actie is reactie en niets doen is ook zo niets doen, of zoiets. Gevoel en verstand en je komt een heel eind met vallen en opstaan en blijven lachen, heel belangrijk. Ik slaap al nachten slecht omdat er dingen in de lucht hangen die niet goed zijn of zoiets, ik kan er zelf niets mee dus loslaten is dan beter. Mijn vriendinnen vragen dan altijd wat ik gelezen of gehoord heb, komisch. Een van de dingen was zeker dat Turkije is begonnen met de bouw van de eerste kerncentrale van het land. Ik zou het niet doen. In deze zotte wereld is een kerncentrale meer of minder niet zo belangrijk denkt men. Het graf in de aarde is er al en daar vallen ze straks zelf in, denk ik. De tijd zal het ongetwijfeld uitwijzen.
Gewoon vrolijk verder huppelen in de wereld met een moreel kompas op zak. Ook weer zo’n nieuw uit de boekenkast getrokken woord. En ik struikel de laatste tijd ook over de woorden correctie toepassen. Wel een leuke om eens te proberen in mijn eigen portemonnee. Tien een euro stukken per week om uit te geven en ik maak er een bij en dus elf. Ik geef uit naar elf en doe er de week erop twee extra bij dus twaalf. Ik ga leven naar twaalf en ik bezit eigenlijk tien. Dan komt de dag dat mijn machine stuk is die de extra muntjes maakt en moet ik een correctie doen en weer gaan leven van tien euro per week. De vraag is dan of mij dit gaat lukken of dat ik weer een correctie zal moeten toepassen. Ga ik mijn schijnwerkelijkheid in mijn portemonnee in stand houden of ga ik terug naar de werkelijke inhoud? Ik zou op wat dingen kunnen bezuinigen en kunnen leven van de tien euro. Zal dit anders voelen dan twaalf euro en in een schijnwerkelijkheid leven? Het is te proberen, zeker. Of ik ga harder werken om werkelijk twaalf euro in mijn portemonnee te krijgen, kan ook. En zo denk je wat en schrijf je wat… Ergens in een torentje denken mensen nu over brood, bad en bed na voor uitgeprocedeerde asielzoekers. Ik denk dan aan die bootjes met alle mensen op zee en nog verder terug naar wat de oorzaak is en wat al die mensen ertoe beweegt om in die bootjes te stappen. Pak je de oorzaak aan dan hoef je het niet eens te hebben over brood, bad en bed. Tja, oorzaken aanpakken doe je samen en samen vergt soms een moreel kompas en een correctie of verandering toepassen…