Zo ik heb even een rustige stille Pasen gehad, heel erg stil, bewust. Ik ben op eerste paasdag heel vroeg naar het strand gegaan, heerlijk wat gelopen en de bijzondere natuur gezien. Dan zie je zo heel vroeg al de autobussen bij de Keukenhof, hoe vroeg hebben al die mensen wel niet hun paasontbijt achter de kiezen moeten stoppen, dacht ik toen… Op het strand een heel leuk krabbetje gezien die in een huisje van steen zat. Je zal toch een hond zijn en je neus er tegenaan duwen en het beest komt zijn stenen huisje uit, auw, dacht ik toen…  Het verwonderde mij nog hoeveel mensen en honden en paarden er op het strand waren. Na een loopje heerlijk mijn paasontbijt op mijn kleedje zitten nuttigen in de zon op het strand. Later wat gelezen en genoten van de zon, ik had het niet koud. Toen de drukte begon weer huiswaarts en ik had in de auto pas door hoe koud ik was geworden, alles begon te ontdooien, pret. Wat een mensen zeg naar de Keukenhof toe, hoe kom je toch op het samen in de file idee zo in de middag met Pasen, dacht ik toen…

Op de andere paasdag lekker mijn boodschappen gedaan en wat een rust in de supermarkt. In Ede gaan ze in juni  een referendum houden over de winkelopenstelling op zondag. Ik sprak wat mensen die het wel wilden en dus jaaaa gingen stemmen. Wel goed dat deze gemeente een referendum gaat houden. Zullen alle inwoners het belangrijk vinden en zal iedereen gaan stemmen, dacht ik toen… Iemand in mijn omgeving was nu echt aantoonbaar bijna in haar eigen leugen gestikt en erg triest. Al rent de paashaas nog zo snel de leugen achterhaald hem wel. Of al loopt de leugen nog zo snel, de paashaas tackelt hem wel, dacht ik toen… Ik dacht ook nog even na over de chaos op de wereld en even mijn hoofd in het zand gestoken, je kunt er niet altijd bij stilstaan en zeker niet op een mooie zonnige dag, dacht ik toen… En ik stap weer fris de nieuwe lenteweek in, heerlijk…