Ik kom de laatste tijd een beetje veel bad, brood en bed op mijn pad tegen. Zo ook afgelopen weekend in de oude Valeriuskliniek te Amsterdam, ik ging vrijwillig helpen daar. Weer even iets anders dan dansen in het weekend, alhoewel de mooie trappen en hallen in het gebouw zich daar uitstekend voor zouden lenen. Een gebouw met een geschiedenis om u tegen te zeggen. In de Tweede Wereldoorlog was deze kliniek een onderdak voor joodse vluchtelingen die er onder het mom van patiënt werden opgenomen. Beroemde dichters hebben er vroeger ook gezeten. Ik ken zelf ook wat verhalen van mensen die daar later zaten, jonge moeders bijvoorbeeld die verslaafd waren. Krankzinnige geschiedenis allemaal en in het nu is het een winteropvang voor dak- en thuislozen. Tot 1 maart geopend omdat iedereen die kwetsbaar is bad, brood en bed te bieden. Ik ging zelf kort samenvatten en kwam uit op: lakens, bed, brood, macaroni, salade, ketchup, koffie, thee, suiker, koffiemelk, melk, water, douche en toilet. Leest eigenlijk veel mooier toch? De mensen van HVO-Querido en het Leger des Heils coördineren de opvang zetten hun beste beentjes voort daar. Ook mensen die zelf op straat hebben geslapen helpen nu mee, fantastisch. En dan waren er nog de beveiligers, aardige mensen en nodig ook met zo’n grote opvang.
Mensen moeten bij binnenkomst bagage afgeven en het is net als bij de douane op Schiphol ongeveer. Dan mag je een lakenpakket afhalen en is er een bed voor je op een kamer met meerdere personen, de vrouwen slapen op een andere gang. Je kunt douchen en naar het toilet. Ongeveer net als de beelden van de afgelopen week in het televisieprogramma, Rot op naar je eigen land en nu gewoon in Nederland en niet eens bij de asielzoekers, hoppa… Ook in eigen land is de ellende groot en laten we daar ook de ogen bewust niet voor sluiten. Iedereen heeft zo zijn verhaal en het is net als bij onze Voedselbank, iedereen kan in de problemen komen. Zelfs het personeel in de zorg kan dit jaar op straat belanden als ze door loonsvermindering de vaste lasten niet meer kunnen betalen. Zou een raar beeld zijn de dak- en thuislozen samen op straat met de ex-zorgverleners…krankzinnig. Ik zie de beelden alweer voor mij, je moet er toch niet aan denken. De wereld van de dak- en thuislozen is een harde wereld. Soms komen mensen niet eens naar de opvang omdat ze dan bang zijn om hun vaste slaapstekje op straat anders kwijt te raken aan een ander. Het heet winteropvang en dan verneem je dat de meeste mensen eigenlijk ook behoefte hebben aan opvang bij regen. Vochtig weer is zooooo niet leuk! Morgen nog even verder.