Wat een weelde dat ik in Nederland blog… Je zal in een land bloggen waar ze niet blij met je zijn, stokslagen of zweepslagen in het openbaar en gevangenisstraf. Als je dan in de gevangenis zit en je hoort van de korte wandeling met stappenmeter van wat afgevaardigden uit landen die weinig ophebben met persvrijheid dan ga je er toch niet vrolijker van worden, eerder stil. Er kwam gisteren bij onze Voedselbank toevallig een boekje binnen over stilte van Hans Bouma. Dingen waar eigenlijk geen woorden voor zijn en waar je ook maar beter over kunt zwijgen. Ik denk dat iedereen dit wel eens heeft, geen woorden voor dingen, ik heb het zelf best wel vaak. Als je op het strand staat en de zee ziet dan zijn woorden eigenlijk overbodig. Soms is zwijgen ook beter omdat praten meer pijn en schade kan veroorzaken. En nu ik daar toch over schrijf, Roel van Duijn was boos en teleurgesteld over een CTIVD rapport dat eerder deze week verscheen. Ik heb hem het advies gegeven om te blijven lachen… niet in boosheid blijven hangen, daar hebben we al genoeg mensen van op de wereld, lol.  Roel noemde het rapport een grote witwasoperatie en daar kon ik dan weer om lachen. Ik ga het eens op mijn gemak doorlezen allemaal tijdens het doen van mijn bonte was aanstaand weekend. En misschien ga ik er dan nog iets over schrijven of ik ben stil gevallen na het lezen, lol. Buiten dit alles, het lijkt mij dat de CTIVD en de andere diensten nu wel even iets anders te doen hebben. Iets in het nu en voor iedereen en voor de komende generaties.