Wat een soap deze week met meerdere dingen… Gisteren tijdens mijn bezigheden even het Kamerdebat zitten luisteren. En wat zonde van de tijd als je als wetenschapper een avond ergens bij mag zitten en je niets over binnenlandse zaken mag zeggen. Dan kun je beter net als ik, de boel gewoon volgen via de livestream of te wel een rechtstreekse uitzending en ondertussen andere dingen doen. En wat grappig dat als je zestig jaar oud bent dat je denkt dat iedereen tegenwoordig getriggerd zegt. Wel grappig dat het mij weer triggert tot een nieuw spreekwoord, uit de Kamer triggeren. Er kwamen nog wel meer niet Nederlandse woorden voorbij, zoals handelen uitgesproken in het Engels. Zelfs wat Duits van vroeger kwam weer voorbij zeilen, wir haben…. Ik ben zo benieuwd wat voor taal de mensen op een inburgeringscursus in het nu leren… De olifant was ook weer in de Kamer terug en zo maak je van een debat een olifant. Er was ook een geest in de Kamer, een zieke geest, daar kan ik ook weer iets mee in het nu. De geest is uit de Kamer en na wat gepimpel is de kamergeest wat simpel. Ik ben meer van: met een goed geloof en een kurken geest drijft men de zee over. En een kind dat zijn eerste tandje krijgt en er dan steeds wat tandjes erbij krijgt, of iemand met een lege mond die een kunstgebit krijgt, allemaal tandjes erbij. Je kunt er een mooie carnavalskraker van maken: doe een tandje naar voren, doe een tandje opzij, doe een tandje naar voren, doe een tandje erbij en maak iedereen blij. Wat er al niet door je hoofd kan gaan als je zo op de achtergrond alles hoort.
Ik vond het wel een mooie dat individuen wereldwijd nog de verlichting moeten ondergaan. Ik wou mag ook weer. Hoe leer ik iemand dat je in onze taal kunt kiezen uit: ik wilde of ik wou? Wat wou ik ook alweer weten? O ja, of er iets concreets uit de rechtstreekse uitzending zou komen. De politie krijgt nu geen andere wapens om 23:51 uur, gaap. In dialoog blijven met iedereen en dan misschien op een ander moment wel andere wapens, ruis en gaap. Deradicaliseringsprogramma gaat het Scrabble het woord van januari 2015 worden. De grenzen blijven open. Een mooi sociaal voorleesverhaal voor het slapen gaan als toegift. Alles kwam goed met moties en dus lekker slapen, dromen over luchtballonnen en vandaag gezond weer op de been met een frisse geest. En het mag ook wel eens geschreven worden, bedankt allemaal gisterenavond in de Kamer dat jullie mij aan het lachen hebben gemaakt en dat ik dit in alle vrijheid op mijn blog mag schrijven. Ik wou dat de hele wereld eens ging lachen…