Om de boel op zo’n dinsdag een beetje op te vrolijken even iets anders. Ik had mij er al een over verbaasd en ik zat laatst bij familie op de bank en toen ging het er ook over: het gratis trouwen. In het kader van de normen en waarden binnen mijn familie, zij zullen het delen van deze romantische gebeurtenis vast niet erg vinden. Een van mijn nichtjes ging gratis trouwen, zij wilde nooit maar in verband met alle regeltjes in Nederland was het op papier voordeliger om nu te gaan trouwen. Dan kom je dus bij de burgerlijke stand en daar staat dan een man van de gemeente die een praatje maakt met een van de kinderen. Het kind vertelt spontaan dat zij na de trouwerij naar een stad in Europa gaan vliegen. Waarop de man vriendelijk en begripvol vraagt: “leuk zeg en je hebt vast nog nooit gevlogen?” Vervolgens begint het kind dan te vertellen over de lange vliegreis en de vakantie van een aantal weken in het buitenland en babbelt lekker verder over wat hij allemaal al van de wereld heeft gezien. Ik had hem persoonlijk wel gemaakt als medewerker van de gemeente… “Waarom gaan je ouders dan gratis trouwen?” Oké, de vraag niet aan het onbewuste kind stellen, wel aan de bewuste ouders. Wat ik zelf dan zou kunnen bedenken: het wordt aangeboden en dus maken wij gebruik van dit recht. En je kunt ze geen ongelijk geven. Ik probeer om nooit te oordelen want misschien geeft het stel het geld wel aan een goed doel, zou kunnen. Gratis trouwen en dan het geld wat het je anders had gekost doneren. (Gemiddeld zo tussen de 400 en 900 euro.) Ik zou zelf zou er een inkomensgrens aan vastkoppelen, een gratis potje is eigenlijk voor mensen die het door wat voor omstandigheden ook, zelf niet kunnen betalen. Die potjes waar er zoveel van zijn ontstaan in ons land en waar zoveel onterecht uit wordt geplunderd. Van dit extra geld zou je weer meer handen aan een ziekbed kunnen neerzetten in plaats van handen onder een laken in een gratis huwelijkshemelbed…