Vandaag is het een vrije dag voor heel veel mensen, hoelang zal dit nog duren? De zoon van mijn vriendin had een cadeau voor zijn vriendin online besteld en was aan het nadenken wanneer hij dit kon gaan afhalen bij de postagentschap. Al helemaal gewend aan de 24 uurs economie sprak hij de woorden: “dan haal ik het donderdagochtend wel even op.” Kling klokje klingelingeling, bam! Nee dus want het is eerste kerstdag en in onze woonplaats zijn alle winkels zijn dicht. Zijn brein kon het even niet verwerken en hij begreep het waarom niet. Dag Kerstmis, welkom in het nu, kling klokje klingelingeling, bam! Ook in onze gemeente gaan de winkels nu op zondag open omdat iedereen naar omliggende woonplaatsen ging voor zijn blikje verf of pakje boter, meegaan in het nu. Allemaal leuk en aardig maar een iemand gaf mij een briljante opmerking hierover: “we kunnen toch niet maar blijven kopen?” Briljant, je kunt inderdaad wel blijven kopen als je daar het geld voor hebt. Wat ik zelf nu bewust waarneem is dat mensen die het geld niet hebben ook blijven kopen. Uit verveling even naar de winkels op zondag en je moet sterk in je schoenen staan als het dan alleen blijft bij kijken. Neem daar dan ook nog bij dat de grote gezinnen straks zijn uitgestorven in ons land en er dus minder kopers gaan komen. We hebben nu al een leegstand in kantoren en winkelpanden en daar komen straks de scholen en bejaardenhuizen bij. Misschien meer grote gezinnen vanuit het buitenland binnen laten om de boel weer mee op te gaan vullen? Iedereen blij? Een andere tiener gaf mij ook een briljante opmerking: “ik kan uitzoeken waar ik ga wonen als ik oud ben, plek genoeg.” Kling klokje klingelingeling, bam! De volgende generaties denken heel anders, heerlijk!
In kader van kling klokje klingelingeling, het is nog steeds Kerstmis vandaag. Iets de wereld in slingeren over vrede heeft geen nut meer want die is verder weg dan ooit. De mensen en de wereld zijn volkomen van het padje af en ook van het vredespadje. De enige hoop die je dan mag opschrijven is dat al die padjes nog eens een keer bij elkaar mogen komen en dat er weer iets moois uit kan ontstaan. In het kader van het vooruit kijken, ik zie het niet… Het was opvallend dat dit jaar heel veel mensen de kerststal weer hadden neergezet, vasthouden aan een mooi verhaal. Ik ben er afgelopen jaar achter gekomen dat de echte wijzen van nu niet uit het oosten komen maar uit het zuiden en uit het westen. Misschien staan zij over 100 jaar wel in de virtuele kerststallen, wie zal het zeggen. Ik wens iedereen een fijne eerste kerstdag en vier hem met de mooie gedachte dat de meeste winkels in het nu voor een dag nog even dicht zijn, maak selfies in lege winkelstraten en geniet, leuk voor later.