Woordloos

Wat ontzettend mooi alle donaties die in het hele land voor De Voedselbanken samen zijn ingezameld! En het is nog niet over, nog steeds kunnen mensen hun kerstpakketten brengen, ook ambtenaren uit Amsterdam. Als nu nog een iemand bij de Voedselbank iets te klagen heeft dan zou dit wel heel erg zijn. De enige die recht van klagen hebben zijn misschien de vrijwilligers, zere armspieren van al het tillen van de pakketten. Zelfs iemand die wederom een goed bedoeld kerstpakket van de kerk had gekregen gaf mij twintig euro voor de Voedselbank, hoppa! Ik heb het wel en zij hebben het niet, geweldig! In het nieuwe jaar weer gezond voedsel van kopen, iets met vitamientjes of zoiets. Niet dakloos en niet voedselloos, wel woordloos. Ik had het afgelopen weekend een stilte weekend, onbewust. Ik kon namelijk geen woorden meer vinden na afgelopen vrijdag van de ongelofelijke oneerlijke dingen van de afgelopen weken. De oneerlijkheidsemmer was vol en ik viel stil. Tja en dan kun je vier dingen doen in mijn geval: je gaat autorijden, je gaat fietsen, je gaat achter op een motor zitten of je gaat naar het strand. Het laatste was het meest goede idee en samen lekker in de wind gelopen op het strand, laat het los en de zee inwaaien. Het was geweldig al die mooie hoge golven in de zee en met de kitesurfers die bezig waren.

Er zijn gelukkig heel veel mensen die ook wel de humor ergens van inzien. Ik kwam afgelopen week een ondernemer tegen op mijn pad en wij deelden dezelfde meningen, grappig. Zelfs ondernemers hebben de grootste moeite om personeel te vinden die geschikt zijn voor de functies. Van wat ik zo uit zakenland verneem is het grootste probleem toch wel een gebrek aan houding, enthousiasme, kennis en ervaring. En de personen die het wel in zich hebben daar wordt soms bewust niet naar omgekeken omdat de top andere belangen heeft en zichzelf al met veertig jaar rondjes ziet varen in een zonnig gebied. Niets mis mee dat varen maar werknemers bewust laten ronddobberen en tot zinken brengen is toch wel erg laag. Ik heb de grootste bewondering voor mensen in het bedrijfsleven die en genieten van het leven en doorwerken tot 60 en meer en rechtvaardig zijn voor hun goede werknemers. Mijn vriendin en ik hebben er al een uitgezocht door wie wij binnenkort wel geadopteerd willen worden in het kader van meehelpen een groot bedrijf te redden, lol. Toch is het niet echt lollig want een reorganisatie of een overname kost altijd weer banen. Gelukkig is het vandaag weer maandag en zijn mijn woorden weer teruggekomen. Fijn de nieuwe week weer in…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

J4J3Y

Please type the text above: