Privacy is het recht om met rust gelaten te worden. Privacy is een woord van vroeger, héél erg lang geleden. Met mijn net zo slimme neefje heb ik het wel eens over hoe wij de wereld zien over een aantal jaren. (Als we zo doorgaan en niet vergaan.) Het komt een beetje neer op draadjes die in je hoofd zitten inpluggen in de computer. Fantasie en werkelijkheid door elkaar gemixt.

Maar om even terug te komen over privacy, anno 2012 bestaat dit niet meer. Ook al trek je diep het bos in, er is altijd wel een drone (onbemand luchtvaartuig) die je bestaan oppikt. Ook is een bijkomend voordeel van een drone, dat niemand meer schipbreuk hoeft te lijden. De kans dat je opgepikt wordt is erg groot. Zelfs de mol in een televisie programma, hoef je in principe niet meer te zoeken met de hedendaagse techniek. Zal Erik de Zwart de Veronica boot ook met een drone weer terug gevonden hebben? Die boot heeft ook nog in Maastricht gelegen, ik zal nu maar niet vertellen wat ik daar op die boot allemaal heb uitgespookt. Gelukkig was er toen nog wel privacy! En nee, er zijn geen foto’s van…….

Soms denk ik wel eens dat het in deze tijd geen kwestie is van niet kunnen vinden, maar niet willen vinden. En ben je dan toch diep het bos ingetrokken om onvindbaar te zijn, dan is er altijd nog geld. Met geld zijn de beste speurneusjes te koop en die vinden je echt wel, vroeg of laat.

Ziekenhuis, ook zo’n privacy ding. De laatste tijd bereiken mij ook veel verhalen over de misstanden in de zorg.

In 2010 nam ik zelf bewust waar dat in het Spaarne Ziekenhuis te Hoofddorp de privacy op de afdeling dagopname ver te zoeken was. Geheel toevallig was ik van de week op dezelfde afdeling. Tot mijn stomme verbazing was er nog steeds niets veranderd.

Je komt aan en gaat meteen naar de zaal. Hier staan meerdere bedden. Er hangt zo’n gordijn en dit kun je dichttrekken als je niet wilt dat iedereen je blote kont ziet. Dan lig je in je bedje en dan komt de aardige verpleegster met een rijdend karretje met hierop een laptop. Zij komt aan jouw bed, ten overstaan van je andere kamergenoten, je gegevens controleren. Bent u in contact geweest met de MRSA bacterie? En de hele zaal kan meegenieten van jouw antwoorden. Allergisch voor aardbeien, ha ha, oma van verderop rolt haar bed uit van het lachen.

Maar erger is nog als je als vrouw voor een gynaecologische aandoeningen komt. Heeft u zich van onder geschoren vanmorgen? En verderop rolt oma wederom haar bed bijna uit van het lachen.

Ik heb de aan de verpleegster gevraagd waarom de intake niet in een kamertje wordt gehouden voordat je de zaal op gaat. “Ja, dat zou ook eigenlijk moeten”.  Aldus de verpleegster. Ze nemen het wel waar, er wordt over gesproken, maar er is nog geen oplossing verzonnen.  Nou ik heb dus bewust waargenomen dat dit al speelt vanaf 2010. De oplossing is even de lijst doornemen in een kamertje voordat je de zaal op gaat. Hoe moeilijk kan dit zijn?

Het zal overigens in meerdere ziekenhuizen zo gaan. Wees je er altijd wel bewust van dat je er zelf om kunt vragen om je gegevens ergens anders door te nemen!

Tja, privacy is echt iets van vroeger, héél erg lang geleden………………

Morgen gaan we het eens hebben over ethiek en de zorg.