Als een ding goed geregeld is in Parijs dan is dat het openbaar vervoer. Je komt aanlopen bij de metro en hij komt voordat je het weet. Ook de kaartjes en passen zijn heel overzichtelijk en je kunt overal in. Afgelopen vrijdag in eigen land met het openbaar vervoer naar Almere. Dat er hier nog heel wat werk aan de OV winkel is dat werd weer erg duidelijk. Je zal maar toerist zijn en een kaart voor het GVB hebben en dan in een Connexxion bus willen stappen. Hoe leg je aan een toerist uit dat dit niet kan, lol? Ik had een e-ticket voor de trein en volgens de site kon je die scannen bij de poortjes. Nou niet dus, geen scanpoortje te zien en zelfs in de trein geen controle op mijn e-ticket. Ik wapperde ermee en de ticket werd niet eens van dichtbij bekeken. Waarom zou ik eigenlijk nog een kaartje kopen? Op de stations waar ik was daar kon je gewoon door de open poortjes de perrons op lopen. Ik werd zelfs tot aan mijn perron achtervolgd door een man op een fiets die aandacht wilde. Ook een hilarisch voorval eerder deze week in de metro in Amsterdam. Een man die vroeg in de avond door de metro liep te schreeuwen om crack. Er zat een stel met een kindje en die waren er niet blij mee en schermden het kindje af voor deze bewuste werkelijkheid. Allemaal dingen uit het gewone openbare leven en het zet mij aan tot nadenken.
Bij ons zie je ze bijna niet meer en op onze reis nog wel, de wasserettes en 2,50 voor 7 kilo wasgoed. Ook zoiets waarvan ik mij afvraag of ze er over tien jaar nog zijn. Misschien wassen we dan wel droog met zijn allen om water te besparen. Ook overal op onze reis zag je de kortingsborden bij de winkels met bijvoorbeeld: 50 % korting het hele jaar door. Ik hoef mij dan niet af te vragen of ze er over tien jaar nog zijn, niet dus. Ik vind het werkelijk prachtig om alle veranderingen in de wereld te zien en welke kant gaat het allemaal op? Op onze reis stonden wij in de avond boven op een berg met uitzicht over Parijs te filosoferen. Zoveel mensen en hoe krijg je al die mensen dezelfde kant op? Het gaat je niet lukken. Een vriendin was terug uit het buitenland en had maanden met de inhoud van een rugzakje gedaan. Thuis gekomen wilde ze dat voortzetten en al na een week was zij weer terug in haar oude levenspatroon. Als het wordt aangeboden dan leef je ernaar en je moet heel stevig in je schoenen staan om een verandering in je gedragspatroon door te voeren. Alles wat je niet aangeboden krijgt of niet hebt daar pas je gedrag op aan en dat brengt een verandering teweeg. Het is allemaal te leuk om over na te denken.