Iemand gaf aan ons het advies om de kaarten voor het Louvre al in Nederland te bestellen. Wij hadden toen lol en hadden toen al een voorspellende geest: wie zegt ons dat de bus echt gaat en waarom vooruit beslissen? Met die bus zaten wij aardig in de richting en er stond ook geen rij. Heel opvallend trouwens dat overal waar je kwam er geen Nederlandse plattegronden aanwezig waren. Worden we geboycot, net als onze groenten? Op onze Chinese en Portugese plattegronden stonden de hoogtepunten per afdeling. Wij liepen ze soms straal voorbij en zagen andere hoogtepunten. Heel opvallend dat een schilderij van A. Dürer een hoogtepunt was en daarom dus om een hoek hing en in het donker. Ook de Mona Lisa zou toch in een aparte zaal kunnen hangen als blikvanger? Het was ver lopen naar de afdeling met Nederlandse schilderijen en er was bijna niemand, we zijn zo uit daar in Frankrijk, lol. De suppoost bij Maria Magdalena kreeg een fata morgana toen ik erachter ging staan voor wat foto’s. Alles bekijken in het Louvre op een dag was kansloos en we hadden dan ook bewust wat dingen uitgezocht. Wel leuk dat er ook daar studenten zaten te tekenen en les kregen in het Louvre.
Waar ik echt van genoot dat waren de voorwerpen en beelden uit de Romeinse, Griekse en Egyptische tijd, térreo, rez-de-chaussée volgens mijn Portugese plattegrond. Ik voelde mij hier echt thuis. Vooral de graftombes met de mooie beschilderingen waren prachtig. De spreuk van onze dag was dan ook: wij worden nu gewoon in een houten kist gestopt en om hem op te fleuren doen we er een bloemstuk op. En een pret dat wij weer hadden. Een hoogtepunt voor ons waren de koffie en de broodjes daar, redelijk te betalen zelfs. Na afloop naar de Champs-Élysées gelopen door het wonderschone park. Er was aan de Champs-Élysées de kerstmarkt. In de avondspits tussen de rokende uitlaten van de auto’s de kerstsfeer opgesnoven. Echt genoten van alle mooie kerstversieringen en lichtjes, heel veel lichtjes. Een mooi reuzenrad en overal pinautomaten en toiletten, alles was goed georganiseerd. Er was er daar ook de ruimte voor. In eigen land moeten we die ruimte vaak zoeken en neem daar dan de overlast en alle regeltjes bij en een kerstmarkt zoals daar is bij ons bijna kansloos.
Wij hadden het nog even over verbazing. Bijvoorbeeld de Mona Lisa, niemand riep meer, ooooh of aaaah bij het aanschouwen van het schilderij. De afbeelding is al zo vaak nagemaakt en zelfs virtueel te bekijken dat het onbewust al als gewoon in het menselijk brein zit. Met zoveel dingen in het leven, veel mensen verbazen zich niet meer over dingen en zien veel dingen als normaal, tja, wij niet.