Ik moest gisteren erg lachen om een vraag die aan een leerling was gesteld. Op welke kaart kijk je voor het weer? Zij vond dat er van de drie antwoorden er niet een juist was en met pen zette zij daarom het antwoord er zelf maar onder: ik kijk op buienradar. Volgens mij was ze negen jaar oud, geweldig! Een van mijn vriendinnen sprak laatst haar zorgen uit over twee leerlingen die een lagere beroepsopleiding doen. Het beroep waar zij nu voor leren en bijna voor klaar zijn daar is geen werk in. Deze twee vinden het werken in de praktijk naast de school maar stom en ze begrijpen niet zo goed waarom ze van onder af aan moeten beginnen. Geen werk in de sector en geen werk mentaliteit, ik schrijf bewust even niets. Het is wel een leuke, hoe gaan we het onderwijs vernieuwen en wat zijn over tien of twintig jaar de beroepen van de toekomst? We gaan dan eindelijk een nieuw doekje door het onderwijs halen? We zitten in een tijd dat vooruit plannen erg moeilijk is want het kan alle kanten opgaan en een plan zal continue bijgesteld moeten worden. Als de wortel maar goed is dan blijft de oorspronkelijke stam wel staan. De takken zullen alleen soms anders gaan hangen of waaien en in het ergste geval afbreken…

Het is af en toe best leuk om wat geschiedenis te vernemen van iemand. Zo was er vroeger ook al mond en klauwzeer en je mocht alleen niet in de stal komen, de rest van het leven ging gewoon door. In het nu ondenkbaar. Beesten gingen dood en vaak aten de mensen het vlees tegen een lagere prijs nog gewoon op. Vroeger had iemand 50 koeien en 20 kippen en waren er nog niet zoveel mensen in Nederland. Nu veel meer dieren en veel meer mensen en dus moeilijker onder controle te houden? Mocht er nog een professionele kippenboer bestaan met 20 kippen in een grote schuur, laat het mij gerust weten, ik kom kijken. Zo waren er door de jaren heen veranderingen in voer, medicatie en in bemesting bij de dieren. Zullen we daar in het nu de vruchten van gaan plukken? Zoet of zure vruchten? Virussen, bacteriën en ziektes komen terug bij de mensen en we zijn o zo bang dat medicijnen straks niet meer aanslaan. Als je de geschiedenis bekijkt dan zijn er altijd momenten geweest dat de overbevolking door ziektes weer afnam. Ratten en muizen zijn van alle tijden en door de overbevolking en al het gewroet in hun grond komen zij weer eens bij ons kijken. Ik kwam laatst nog een verdrietig konijntje tegen, net buiten een lap grond waar ze in haar voormalige holletje aan het heien waren. “Waar moet ik heen?” Dan moet je zo’n konijntje helemaal gaan uitleggen waar de beschermde natuurgebieden zijn, gekker kan toch niet. Of toch wel, ik heb het konijn gelijk even gevraagd hoe vaak ze het vaatdoekje in de was doen in de konijnenwereld. Het beest zei terecht: “weet je dat nou nog niet en heb je niets beters om je mee bezig te houden?”