Ik krijg zo af en toe post binnen op naam waar ik niet om gevraagd heb. Ik wil dan af en toe voor de lol nog wel eens bellen met de vraag wiens bestand ze hebben overgenomen, is lollig. Je kunt het ook positief bekijken en misschien willen ze je bewust maken van iets. Het ging over het hypotheek gesprek bij een bank vanaf je luie bank thuis. Je kunt gewoon in je oude broek blijven zitten en hoeft je niet meer op te doffen om de deur uit te gaan. Een van de voordelen die in mijn ongevraagde post stond. Ik had er persoonlijk nog een ander voordeel in gezet, personeel wiens hoofd alleen nog te zien is via de webcam kan dus in korte broek met korte mouwen en getatoeëerde armen en benen zijn werk doen. Mensen met een lichamelijke zichtbare handicap kunnen ook dit werk doen voor zover ze daar zelf nog twijfels over hadden. Mensen worden dus niet meer beoordeeld op hoe ze eruit zien maar op hun kennis en hoofd, al een hele vooruitgang. Alle gekheid op een aardbol (stokje is zo van vroeger…), het is de toekomst en het nu. Iedereen mag lekker doen waar hij of zij zich het beste bij voelt, totdat je echt verplicht over moet. We kopen tijd zodat we de tijd die we overhouden in een oude broek op de bank kunnen doorbrengen, quality time.  En de mensen die door de techniek bij deze bank op straat komen te staan, wat gaan zij met hun quality time doen? Ik zou over een tijdje wel eens een onderzoek willen zien wat mensen met de tijd doen die de vooruitgang ze bespaart. Wat doe je bewust met de tijd die thuis overblijft?

Je zou die tijd bewust kunnen besteden aan een bezoekje aan je ouders of grootouders. Ik zag laatst ook wat beeldmateriaal voorbij komen over dingen van de toekomst. Kussens, beren, schilderijen die dementerende ouderen het happy gevoel kunnen geven. Allemaal erg leuk verzonnen, echt waar, toch ontbrak er nog iets. Iets wat eigenlijk ook al zo oud is als de weg naar het Teylers Museum. (Rome is zo van vroeger…) De tweelingrobot voor ouderen. Veel ouderen krijgen geen bezoek van hun kinderen en daar hoef je niet eens dementerend voor te zijn. Als je nu een kloon maakt met de stem en de gedragingen van het echte kind dan los je weer een probleem op. Is altijd in huis en kan altijd met de ouder praten, hoe simpel kan het zijn. Hebben de kinderen nog meer quality time, rest alleen nog de vraag of de ouderen dit als quality ervaren.

Met geld is alles te koop daar, waar ik het overigens niet mee eens ben, gaat worden met tijd is tijd te koop. Blijft natuurlijk, waarom willen we meer tijd? Tijd om nog meer van het leven te genieten en waarom genieten we dan nu niet? Leuke vraagstukken waar ik nou van geniet.