Ik heb het afgelopen weekend heel erg veel gelezen en weer heel wat opgestoken. Gisteren was verrassend en zo kon het gebeuren dat ik aan het einde van de middag in een kapel terecht kwam, inclusief wijwater en kaarsjes. Mijn conclusie aan het einde van de dag: veel mensen kunnen niet meer zelf bewust nadenken. En mijn pret werd nog groter gisterenavond bij een programma over het leren van Engels aan dolfijnen. Het project was mislukt en naar mijn mening ook volkomen terecht. Het is grappig om dieren jouw taal te laten spreken, is niet zo moeilijk. Het omgekeerde wel, het begrijpen van wat de dieren tegen jou zeggen. Als een dier in zijn natuurlijke omgeving tien keer aan zijn neus krabt en dan steeds dezelfde klank erbij maakt en onderzoek toont een bultje aan dan begin je ergens. En als hetzelfde dan nog een paar keer voorvalt dan zou die klank: jeuk, bultje, pijn of verdomme kunnen betekenen. Gesproken taal en klanken zijn zo belangrijk om elkaar te kunnen begrijpen.

Ik moet altijd erg lachen om al die geschreven briefjes die ze de ruimte insturen. Je moet niet onze taal proberen op te dringen maar hun taal proberen te begrijpen. Het is net als in de mensenwereld, als je in een land de taal niet spreekt dan begrijp je het land en de mensen niet goed genoeg. Bij een bedrijf, begrijp je de bedrijfscultuur niet goed genoeg als je recht vooruit blijft kijken. Marketing is ook zo, weten wat je doelgroep is en je scoort. Hele bevolkingsgroepen zouden beter met elkaar kunnen omgaan als zij zich bewust zouden zijn van de andere bevolkingsgroep. Als je wilt weten wat er echt speelt dan kun je bijna niet buiten taal. Ook in de politiek, als je de taal van je eigen bevolking niet begrijpt dan kun je nooit dingen echt goed aanpakken. Met cijfers net zo, als je de cijfers niet snapt dan zullen je berekeningen nooit exact zijn.

Ik zat laatst in een bus en ik was zo te horen een van de weinige mensen die Nederlands als voertaal sprak. Allemaal talen om mij heen en het is dat ik naar buiten keek en mijn ogen mij lieten zien dat ik in Nederland was. Met mijn ogen dicht had ik in elk willekeurig land in de wereld kunnen zitten. Op een gegeven moment moest er een kinderwagen de bus in. De stoeprand sloot niet aan bij de midden ingang van de bus en alle ogen zagen het probleem. Heel veel mensen in de bus stonden op om een handje te helpen en ook de geholpen mensen spraken een andere taal. Lachen en knikken was genoeg om hun dankbaarheid te tonen. Er is dus nog een andere taal belangrijk, de lichaamstaal. Deze taal begrijpen mensen onderling allemaal beter.

Als je dus bewust kunt spreken, luisteren, zien, voelen, proeven en ruiken dan heb je een voorsprong op de rest en als je dan ook je eigen belang nog even kunt wegzetten… Ik filosofeer nog even door.