Ik heb een leuk weekend gehad, heel veel gelezen, wat documentaires bekeken, zitten goochelen en geschreven. Gisterenavond was er nog een programma op de televisie over het brein, erg grappig. Ik vond mijzelf ook erg grappig met iets wat heel simpel was. De deurbel was al een tijdje stuk, lekker rustig maar ik begon er toch genoeg van te krijgen. Ik zag draadjes de muur in lopen en kwam uit in de meterkast. En daar ontdek je dan weer van alles en ben je lekker bezig zonder overigens het doel op te lossen, de bel maken. Nadat ik alles wist in de meterkast en dingen zag die beter konden deed de bel het nog niet. Waarom je voor de watermeter op je knieën moet is natuurlijk grote onzin, kan beter. Afijn, heel veel denkwerk en toen bleken de batterijen gewoon op te zijn van de deurbel boven de meterkast… Soms zoek je het heel ver, terwijl de oplossing onder je neus ligt. Ik ben er al vaker achter gekomen dat meestal de oplossing voor iets heel dichtbij ligt. Wat weer niet wil zeggen dat je niet op hele leuke dingen kunt komen als je wat verder weg of vooruit kijkt. Soms is het ook heel handig om iets verder terug te kijken in de geschiedenis om het nu beter te kunnen begrijpen.
Er waren genoeg leuke dingen de afgelopen week en de zon scheen heel veel. En wat is de mist mooi in de ochtend en vooral als dan de zon er als een bol doorheen komt te staan, zo gaaf. Om het overige verkeer niet in gevaar te brengen, stop je dan maar niet langs de weg. Ook gaaf dat de zonneauto Nuna 7 als eerste is gefinisht tijdens de Sasol Solar Challenge in Zuid-Afrika. Zonnehoedjes af voor de studenten uit Delft. En een man die in een waterrad over de zee voor de vrede aan het lopen was, helaas niet de hele rit uitgelopen, wel gaaf. De nieuwe collega bij onze Voedselbank was ook heel aardig en ze ging heel goed in ons team op. Nadat zij een middag had meegewerkt hebben we samen met het team besloten dat ze geschikt was en dus mag blijven, zij blij en wij blij. Allemaal gave dingen en dingen om blij van te worden.
Heel even dreigde er nog kortsluiting in mijn blije brein toen er gisteravond een extra Journaal kwam dat onze F-16’s de lucht in waren gegaan boven Irak. Voor het eerst in actie en dat is een extra Journaal waard… Tja, je moet er het blije maar van inzien. Ik moest even aan de zin uit een voetballiedje denken: “we zijn er weer bij en dat is prima.”
Dingen ver weg en dingen dichtbij, blije dingen ver weg en dichtbij, heerlijk toch dat ze bestaan!