Gisteren was toch echt een betere dag, ik had een middagje vrij en ik dacht even wat boeken te gaan halen bij de Kringloopwinkel. Nou mooi niet, je komt overal mensen tegen die een praatje met je maken. Spontaan een uitnodiging van iemand voor een kopje koffie en met weer een uitnodiging eraan vast. Mijn dag kan nooit normaal verlopen, lol. En zo had ik nog net de tijd om een paar laarzen te kopen die nog nieuw waren en snel een boek van Ad Verbrugge van de tafel te pakken. Ik was voor een paar euro klaar en blij. Even een rondje gelopen om op mijn vriendin te wachten en onderweg weer verrassende dingen. Mijn vriendin wilde graag met de kinderen even winkelen en dus met zijn allen in mijn auto naar de winkelketens. Als je toch dood gaat dan geniet je samen met de kinderen en dus kocht zij voor de kinderen en haarzelf kleding. Ik koop dan niets, te duur en niet nodig. Zij begreep daar niets van en daarom kocht zij maar een jurkje voor mij, als de jurk niet naar Ingrid komt… Thuis bij haar moeder liet zij haar gekochte kleding zien en ze had een heel leuk vest gekocht. Haar moeder vroeg zich af waarom ik dan ook niet zo’n vest had gekocht. Ik ging toch even twijfelen aan mijzelf, moet ik meer genieten door nieuwe dingen te kopen? Ik geef liever weg en ben zelf met weinig blij. Haar moeder gaf mij een bordje eten met zelfgemaakte peertjes met rundvlees en aardappels, echt geweldig lekker en ik was blij. Ik geniet van andere dingen en ben ik daarom een slechter mens? Soms ga je het je toch onbewust afvragen. Ik denk echt wel aan mijzelf indien nodig en ik kan met weinig toe, ik kan blij worden van kleine dingen en andere dingen. We zijn gelukkig allemaal anders.

Samen met mijn vriendin nog even zitten kletsen. Zij had net drie chemokuren achter de rug, toch besloten om ze te nemen om hopelijk een paar maanden langer te leven. In Nederland is er discussie over het wel of niet behandelen van een kankerpatiënt met korte levensverwachting. Iedereen mag zijn mening hebben en mijn mening is om het lekker bij de arts en patiënt te laten. Feit is dat het kan en dus kun je er ook gebruik van maken. Zij ziet het als een paar maanden extra met haar kinderen, familie en geliefden om haar heen. Zij heeft wel besloten dat als ze er heel ziek van gaat worden dat ze ermee stopt. Je kunt nooit in andermans schoenen gaan staan, zij beslist. Zij wordt wel doodmoe van al die goedbedoelde adviezen en tips van andere mensen, iedereen weet het beter, hoe goed bedoeld ook. Uiteindelijk beslis je zelf wat het beste voor je is en mocht het achteraf niet goed uitpakken dan is dat het risico wat erbij hoort. Net als mijn blog, je kunt er iets uithalen of het negeren, je beslist het zelf, lol. Het is echt bewonderenswaardig hoe zij zich er doorheen bokst, voor de derde keer kanker en bijna geen tijd meer. Winkelen, lachen en kijken naar wat wel kan en naar wat je wel hebt. En nu maar hopen dat ze nog iets langer bij mij en ons kan zijn.