We schaffen heel veel af en zou je daarom niet eens kunnen overwegen om Prinsjesdag ook af te schaffen? Wat is de toegevoegde waarde van het luisteren naar iets wat voor die tijd allang uitgelekt is? Er komt meer geld voor veiligheid, volgend jaar lekt er dus niets meer van tevoren uit? En waarom hebben we nog een Tweede Kamer als ze toch niet geïnformeerd worden? Zomaar twee afschaffingen waarmee we miljoenen kunnen besparen… Wel jammer voor de lol die sommige ouderen hebben op Prinsjesdag als je het afschaft. Lekker langs de route gaan staan en zwaaien naar je eigen zorg en koopkrachtvermindering, als je maar lol hebt. En voor veel ouderen is Prinsjesdag kijken naar de jurken en hoedjes op de televisie, gratis vermaak. En die debatjes van de Tweede Kamer kijken ook lekker weg en je kunt nog eens lachen. Misschien is het beter om deze twee dingen op de Werelderfgoedlijst te zetten en gewoon entree te vragen, een win en win situatie, mijn eigen beeldvorming, lol.
Er kwam ook nog een stukje voorbij over dat vrouwen niet meer topless zonnen. Bewust van de gevaren van de zon en bewust van de camera’s. Vroeger kon je op elke hoek van de straat en in elke steeg een zoenpartij aanvangen. Je gaat tegenwoordig eerst links en rechts kijken of er camera’s hangen, in de lucht kijken of er geen drone of satelliet hangt en of er nog een buurtbewoner met een camera ergens uit een raam hangt. Er zijn zelfs mensen die kijken of E.T. niet ergens meekijkt. Er lopen op de stranden genoeg mensen die een foto van je nemen voor eigen gebruik of voor gemeenschappelijk gebruik. Zo zijn er in het uitgaansleven zelfs mensen die een foto maken van jouw kont en daar blij van worden. Onbewust maak je heel veel mensen blij met jouw aanblik. Er is niet veel aan te doen en de kunst is om er niet naar te gaan leven en er boven te staan. Dat jouw foto ook misbruikt wordt dat is niet prettig en ook hier is het dweilen met de kraan open om er iets aan gedaan te krijgen. Privacy is er allang niet meer.
Bewust andere filmpjes laten zien dan de werkelijke filmpjes, beeldvorming en precies het waarom er nog zo weinig mensen vertrouwen hebben in de televisiebeelden. Er is met de contacten via het internet altijd wel iemand te vinden die ergens wel bij was en heeft kunnen horen en zien hoe het wel was. Hoeveel mensen heb je daar dan weer voor nodig om iets aan te tonen? Zo had ik laatst foto’s gemaakt van een afscheidsfeestje en deze foto’s gingen naar de mensen die er niet bij waren. Ik kreeg een reactie van iemand dat het wel emotioneel was met tranen. Tranen? Ik was er zelf bij en het was een vrolijke bedoening en geen traan gezien… Ik bekeek de foto’s nog eens en zag dat er op een foto met een hand een pluk haar uit het gezicht werd weggeschoven. Het leek dus net alsof de persoon aan het huilen was en tranen aan het wegvegen was… beeldvorming.
Je ogen zien wat ze willen geloven. Iedereen kijkt met een andere blik de wereld in. Als veel mensen hetzelfde denken te zien en het strookt niet met de berichtgeving dan is daar een ander woord voor, ongeloofwaardig. Ongeloofwaardig gaat weer hand in hand met twijfel en vertrouwen, tja.