Er is een grote bewuste behoefte aan rust, als ik zo naar de mensen luister. Afgelopen zomer waren veel mensen lange of korte tijd op vakantie en volgens veel mensen was het heerlijk rustig in Nederland. Weinig files en er was rust in de straat. Ook de inwoners van een eiland in het buitenland zijn weer even onder elkaar na een druk toeristenseizoen, even rust. En mensen die terug zijn van vakantie, verzoeken de kinderen om niet te laten weten dat ze al terug zijn. Niemand bellen of op internet zeggen dat we weer thuis zijn, nog even rust een paar dagen. Kinderen die moe uit school komen, die willen even rust en geen gezeur aan hun hoofd. Mensen die uit hun werk komen, die willen even rust en geen gezeur aan hun hoofd. Rustmomenten inplannen is de trend van het leven in het nu. En als die rustmomenten er niet zijn of we die niet kunnen vinden dan nemen we soms een pilletje en zijn we ook weer rustig. Rust, de tegenhanger van druk. Het leven is druk en wordt alleen nog maar drukker. Je bent net zo druk als dat je het jezelf maakt. Luisteren naar jezelf en luisteren naar je lichaam en nee durven te zeggen, je komt er al een heel eind mee.

Veel mensen slapen slecht omdat zij zich bewust of onbewust zorgen maken, geen rust. Mij is ooit geleerd dat je een rugzakje hebt. In het rugzakje zitten allemaal dingen die je nog wilt doen of waar je zorgen over hebt. Voor het slapen gaan zet je het rugzakje weg, ook als ie niet leeg is. Het rugzakje staat er de volgende ochtend ook nog wel en dan kun je er fris weer wat dingen uit wegwerken of wat dingen eruit ergens wegzetten. En dingen die je niet kunt oplossen die lossen zichzelf vaak in de toekomst wel op en die geef je een parkeerplaatsje of zet je definitief weg in het archief. Heel veel dingen zijn het niet waard om van wakker te liggen…

Er zijn dingen in het leven die moeten, zonder geld geen brood en dak en dus moet je werken. Mag je werken klinkt beter… Veel ongeneeslijke zieken zouden maar wat graag willen werken. Werken als verrijking in je leven, klinkt nog beter. Van jezelf moet je ook dingen doen en soms moeten dingen ook, om zelf beter door je leven te hobbelen. Ook hier, maak van die moet dingen dan positieve dingen. Probeer er een draai aan te geven dat het niet voelt als moeten en wel als kunnen en plezier.

Vroeger gingen de melkboeren met de kar langs de deuren en verkopers op straat liepen te leuren met hun spullen. In het nu loopt een vrouw over straat te leuren met haar zieke man om hem ergens opgenomen te krijgen. Zij ligt ervan wakker en probeert echt om dat rugzakje weg te zetten maar ziet alleen maar haar zieke man naast haar. Ik ben mij er terdege van bewust dat sommige rugzakjes wel erg lang vol blijven, te lang. Ligt niet alleen aan de persoon van het rugzakje, wel aan het leven in het nu.

Iemand deelde een mooie zin met mij: vadertje Staat zorgt eerst voor zijn eigen gezin en dan pas voor het gezin van de buurman… Als vadertje Staat niet voor zijn eigen gezin zorgt en het gezin kan niet voor zichzelf zorgen? Gaan allen dan ten onder? Ik ga morgen weer verder zoeken in mijn rugzakje. Het zou heel goed kunnen dat de antwoorden in een plezierig zijvak zitten.