Wat zou je doen als er nooit meer een morgen zou zijn. Een mooi muzieknummer en deze zin hangt een beetje in mijn hoofd deze week. Met mensen praten, vooral luisteren en troosten. Ingrid, wat moet ik doen? Tja, je moet het toch altijd zelf doen, de kracht komt vanuit jezelf. Lachen en proberen blij te zijn wil ook helpen. Hoe kom je uit uitzichtloze omstandigheden? Soms zijn dingen niet op te lossen en dan is er alleen maar hoop, hoop dat het goed gaat aflopen. En dat goede aflopen is niet vanzelfsprekend. Sterker nog, in sommige gevallen kun je de afloop al voorspellen en niemand die iets kan doen. Het voelt alsof veel mensen psychisch niet meer geholpen kunnen worden met alle gevolgen van dien. Een gevaar voor zichzelf, de maatschappij en hun familie. Je staat machteloos, ook als hulpverlener. Er is iets structureel mis met onze zorg en we missen zorg op maat voor mensen die niet in open en niet in gesloten zorg thuis horen, bewust van. Ook gaat de hulpverlening over veels te veel schijven en een goed overzicht is er niet meer. En dat mensen na een hulpverleningstraject of detentie gewoon zonder eten en geld op straat komen te staan is echt schandalig. Hoe kun je dan goed opnieuw beginnen?
Wat zou je doen? De kleine dingen in je eigen leven kun je wel iets aan doen. Als je zelf ergens niet blij mee bent dan kun je zelf eens kijken of je er iets aan kunt veranderen. Ga eens iets anders doen, al lijkt het nog zo eng. Ik heb een hekel aan strijken en ik had alleen een strijkbout. Ik heb wel een hittebestendig matje en zo kan ik wel kraagjes en wat kreukels strijken als ik zin heb. Voor de rest alles goed uitkloppen en glad strijken en klaar. Ook met de aanschaf van kleding letten op de stof en klaar. Het zijn de kleine dingen in het leven die het doen. Overbodig bezit is niet belangrijk, blij zijn wel en tijd besteden aan leuke dingen.
Wat zou je doen als er heel binnenkort volgens de laatste gegevens en de artsen, geen morgen meer zal zijn? Een van mijn beste vriendinnen weet nu dat er misschien morgen geen morgen meer zal zijn. En daarom gaan wij vandaag, samen met haar genieten en lachen en hopen dat zij er morgen nog wel zal zijn. Samen met elkaar en naast elkaar en zoals zij het wil en het voor ons ook goed voelt.
Voor heel veel mensen op deze aardbol is er misschien geen morgen meer en misschien ook voor jezelf niet, sta daar af en toe eens bij stil, bewust van.