Ik was afgelopen weekend lekker aan het lezen en aan het spelen met cijfertjes en grafieken. Toch wel grappig dat vroeger alle grote denkers geen computer hadden. Zij keken gewoon bewust de wereld in en konden nog hoofdrekenen. Nu gooien we alles in de computer en die weet alles wat er speelt in de wereld en klaar. Erg zwart wit en volgens mij kan het een nooit zonder het ander. Ik heb als ontspanning de ramen gelapt in een regenbui. Geen computer voor nodig en gratis zacht water en een douche. Ook wat onkruidjes eruit getrokken want de grond is zacht met regen, zo gepiept.
Ik had ook nog een boekje uit 1972, Rapport van de club van Rome. Er stonden heel veel leerzame dingen in en in het nu zagen zij toen heel veel dingen best wel goed. Er stond ook in dat de groei voor het jaar 2100 tot stilstand komt als er geen veranderingen komen. De meest onzekere is de V van veranderingen en veranderingen komen altijd. Ik denk persoonlijk dat de groei al stilstaat maar dat wij die aan het verlengen zijn, uit het evenwicht, de economie. In de meeste boeken gaat het ook over links en rechts denkenden. Je zou kunnen stellen dat niet alleen oorlogen door geloof de wereld uit zijn evenwicht brengen maar ook links en rechts denken. De grootste ellende in besluitvorming komt door links en rechts, die de boel samen vertragen. De samenleving ombuigen naar evenwicht voor iedereen op een bewuste manier klinkt beter, samen.
In een ander boekje stond een mooi stuk over woekeren in de Middeleeuwen. Men verkoopt iets wat niet bestaat en daardoor wordt ongelijkheid ingesteld die strijdig is met de gerechtigheid. Heel actueel in het nu. Je koopt iets of je huurt iets en je betaald veeeeeels te veel. Als de woekerprijzen dan nog terugvoeren naar investeringen in mens en maatschappij dan is er niets aan de hand. Je ziet het omgekeerde gebeuren en zo ontstaat er meer ongelijkheid. Ja, ik denk maar eens wat.
Wat mij blijft verbazen is dat heel veel mensen al jaren goede dingen hebben geschreven en geroepen en dat de hele mensheid daar niet veel mee heeft gedaan. Zoveel mensen, zoveel partijen, zoveel meningen en zoveel datasystemen en we kunnen er niet veel mee. Zou je dus kunnen stellen dat de mensheid zichzelf altijd verliest en de natuur het altijd van de mensheid wint? Liefde, misschien overwint liefde voor alles en iedereen wel en zit daar nog een oplossing in.