Ik was de afgelopen week ook even op een afscheidsreceptie van een oud collega van mij. Zij is ook een van mijn beste vriendinnen en vroeger hebben wij een tijdje samengewerkt. Zij is daar altijd blijven werken totdat zij ziek werd. Helaas is er geen vervangende arbeid voor haar en daarom moest zij na heel veel dienstjaren eruit. Geen vervangend werk voor een vrouw die jarenlang het visitekaartje van de winkel was. Zij heeft gelukkig de winkel niet nodig om gelukkig te zijn, door ziekte en verdriet besef je pas wat echt belangrijk is in het leven. Zij zou ook een voorbeeld kunnen zijn qua levensenergie en pret voor velen. Het blijft wrang dat je zo bij een bedrijf moet vertrekken, dat dan wel.

Wij waren verkoopwonderen in die tijd en hadden een super leuk team samen. En dat straal je uit ook. En we hadden zoveel pret onderling dat we het er nu nog wel eens over hebben. Af en toe gaan we nog eens uit eten met zijn allen en ook dan is het lachen geblazen. Er was ook iemand van het hoofdkantoor en ik vertelde over dat wij vroeger altijd alle artikelen bekeken en alle instructieboekjes lazen. Bewust verkopen… Tijden veranderen en ook deze winkelketen heeft het moeilijk. Ik ben samen met haar nog even de winkel doorgelopen en heb mijn mening gegeven. Mensen zitten gewoon niet meer te wachten op alle producten en het personeel staat er omdat het moet en niet omdat ze plezier in hun werk hebben, op een enkeling na. Ook als je de voorraad zag dan schoten de tranen in mijn ogen. Hoe kun je zoveel voorraad hebben, raak je aan de straatstenen niet kwijt. Iemand zit heel erg te slapen daar.

En dat deze winkel niet loopt en ook niet meer zal gaan lopen, het waarom dat kon ik zo verklaren. Ook de slechte bereikbaarheid speelt hierbij een rol. Ze gaan het niet redden zo en er moet echt een nieuwe visie binnen dit bedrijf komen anders zijn ze kansloos. Het deed mij even denken aan een andere winkel met meerdere vestigingen, waarom zet je de food afdeling achter in de winkel? En dan huilen dat het niet loopt. Kan niemand bedenken dat food eerste levensbehoefte is en dat mensen er dus altijd meerdere keren langslopen als je het in het begin van de winkel zet bij de kassa? En laatst was ik ook in een winkel waar net een partij boeken binnenkwam vanuit een failliete winkel. Samen met de verkoopster even de boeken besproken en samen konden wij wel verklaren waarom de winkel failliet was gegaan. Te veel voorraad van boeken waar niemand op zit te wachten.

Ik weet niet of ik het allemaal goed zie, het is leuk om te denken en gelukkig zijn de mensen het wel vaak met mij eens of zien het ook.