Er is behoefte aan iets anders in Nederland. Ik spreek veel mensen en zo verneem je ook de reorganisaties bij de bedrijven. En ik hoor overal dezelfde verhalen, dus dan is het hun werkelijkheid en in het nu en iets om over te schrijven en om over na te denken. Ik zal maar gelijk met de deur in het bedrijf vallen, de werknemers zijn de bijeenkomsten over reorganisaties en de cijfertjes zat! Ze zijn het zat dat er op hun afdeling mensen uit moeten en dat er aan de andere kant dure ICT projecten mislukken. Ze zijn het zat dat er banen verdwijnen en dat er wel een nieuwe bedrijfskantine komt. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Heel veel werknemers zijn jarenlang werkzaam bij bedrijven en hebben aan managers keer op keer aangegeven hoe zij verbeteringen mogelijk zagen.Tot hun stomme verbazing werden er mensen van buiten het bedrijf aangetrokken om mee te denken over het bedrijf. Op zich niets mis mee maar de ideeën van de werknemers, tja die werden niet meegenomen in de plannen.
De beste kennis heb je voor een groot gedeelte zelf in huis en die kennis wordt totaal niet benut. Zo is er een afdeling van een bedrijf waarvan het personeel denkt het zelf te kunnen te doen en dat het dan wel gaat lukken. Zelfsturende teams, jong en oud samen en met een klein beetje leiding erboven. Ze worden weggezet als oud vuil in de hoek.
Ik zou persoonlijk die reorganisatiepraatjes anders gaan doen, de mensen zijn ze spuugzat en lachen jullie bewust uit. Vooral als er een ander beeld van de werkelijkheid van het bedrijf wordt geschetst en het personeel allang weet, hoe de (financiële) vlag erbij hangt binnen het bedrijf. Mensen blijven al bewust weg als het even kan van de bijeenkomsten. De werkmotivatie is sterk onder het nulpunt. Mensen houden hun mond omdat ze het idee hebben dat zij er niet meer toe doen, bewust nog het ergste van alles.
Bij heel veel grote bedrijven zijn de werknemers het spuugzat. Zij zien hoe hun bedrijf bewust naar de afgrond toe gaat of in buitenlandse handen gaat vallen. Gelukkig zijn er ook heel veel voorbeelden van bedrijven die laten zien hoe het wel kan. Ik heb voor die directeuren en bedrijven wel grote bewondering.
Als je als manager of directeur in de avond bij je partner in bed kruipt en zij vraagt: “zenuwachtig voor morgen?” Vertel dan eens dat je een blog hebt gelezen en dat je morgen het reorganisatiepraatje eens anders gaat houden. Het is misschien nog niet te laat… Eerlijker en opener, duidelijk uitleggen waarom, meer betrokken bij de mensen, meer betrokken bij het bedrijf. Je gaat op elke afdeling een week meedraaien en gaat naar de mensen luisteren en hun ideeën onthouden en niet afwijzen. Samen en dan komt het vertrouwen terug en dan komen die cijfertjes vanzelf wel goed. Welterusten schat.