Dans, eet en geniet

Ik was gisterenmiddag en avond bij het festival Awakenings . Mijn mobiel thuis gelaten want bellen en appen heeft geen enkele zin op zo’n festival. Wij gaan er altijd heen zonder iets af te spreken met de anderen en zo kan het gebeuren dat je de groep op zo’n festival niet compleet krijgt, hilarisch. En des te later het gaat worden, des te kleiner de kans door de alcohol, wiet en andere pillen en poeders. Als je zoals ik, alleen maar twee glazen alcohol neemt, is de pret des te groter op zo’n festival. Volgens mensen kom je zo niet in de muziek, nou ik heb mij prima vermaakt op Area V, wat een gave muziek daar. Een jong broekie zat in de middag al te kosten voor mijn ogen en volgens een meisje zou die het nooit leren. Al zwabberend stond hij later op en al zwabberend ging hij op weg naar, ja waarheen? Geen vriend of vriendin in zijn omgeving te zien, opvallend want wij zorgen toch altijd wel voor elkaar bij kots nood enzovoorts. Een vriendin had een beetje moeite met mannen die gelijk met het lichaam tegen haar aan gingen staan om te praten. Ik heb haar even uitgelegd dat ze te dichtbij kwamen in haar zone en dat zij dat dan als onprettig kan ervaren, lol.

Ik kreeg nog de uitleg waarom die ene zendmast het telefoonverkeer niet kan verwerken op zo’n festival. Toch raar dat we wel naar Mars willen en robots hebben en niet iemand eens kan bedenken hoe we hier en nu op aarde de communicatie kunnen verbeteren. Veel Engelsen en ze komen niet voor de musea in Amsterdam maar voor de festivals. In Engeland zijn de festivals kleiner en hier is er meer wiet. Een Engelsman was zijn wiet afgepakt bij de ingang en daar was hij ziek van… De meeste mensen gebruiken alle genotsmiddelen toch wel bewust en weten heel goed hoeveel ze zelf aankunnen. Ik snap echt nog steeds niet dat we hier in Nederland de wietmarkt niet opengooien. In Engeland is het ook al deel van het sociale leven, volgens de zeggers. Toch vraag ik mij dan altijd af op zo’n festival hoe het met de mensen over twintig jaar zal zijn, wat doet het allemaal met je brein?

Bij het naar huis gaan buiten het terrein op weg naar de pendelbus, stonden er vuilniszakken in de bosjes. Vuilniszakken met lege blikjes en troep van het festival en daar was iemand aan in het snuffelen. Toch maar weer even een praatje gemaakt met de man. Iemand met nog een paar tanden in zijn mond en hij had geld nodig. Hij was aan het zoeken naar eten of statiegeld. Welkom terug in de wereld buiten het festival, bam.

Ik kwam tot in de buurt bij mijn huis bij een vriendin uit en we besloten daar een taxi te bellen voor mij. Er was dus geen taxi te krijgen in de hele buurt omdat ze op alle festivals rijden. Stel je moeder is plots opgenomen in het ziekenhuis, ernstig en jij moet komen en hebt geen auto of iemand in de buurt. Taxi bestellen gaat dan dus niet want ons land leeft op YOLO en je moeder leeft niet meer tegen de tijd dat jij arriveert. Ik ben wel thuis gekomen maar niet met een taxi.

Een superdag gehad en voorlopig mijn laatste festival, ook door de prijzen. Ook de Engelsen vinden het te duur worden en zo is er de stille hoop dat ze nog eens bewust voor de musea naar Amsterdam gaan komen. Heerlijk zo’n dag en leuk om al die blije mensen te zien op zo’n festival. Kunnen de festivals ook meegenomen worden in de economische cijfertjes? Nederland danst, eet en geniet zich uit de crisis, het gaat geweldig hier!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

yX9xY7

Please type the text above: