Arme man, daar sta je dan, netjes met je 3,70 euro in je handen bij de krantenkiosk. Je wilt de zaterdag editie kopen van een krant, vaste prik op zaterdag. Arme man, blijkt de krant opeens 3,75 euro te zijn geworden. In je kontzak heb je altijd nog wat losse muntjes en zo kun je gelukkig toch de krant kopen. Met een opgetogen blik, trek je huiswaarts om extra te genieten van je krant. Je loopt lichter want je bent ook 0,05 euro lichter. Thuis bedenk je dat je in het gulden tijdperk voor deze krant 8,26 gulden in je hand had moeten hebben. Opeens leest de krant niet zo lekker meer. Voor dat geld kon je vroeger een hele maaltijd voor het gezin op tafel zetten, inclusief voor en nagerecht. Waarom is dat zo Ingrid?
Tja, en daar zit je dan. Tegenwoordig kijken we niet zo meer naar het nieuws als vroeger. Wij hebben allemaal een mobiel met nieuws erop en kunnen alles opzoeken, ook gratis. Wij kopen daarom niet zo vaak een papieren krant. En ook wij vinden de krant duur, je koopt er een fles drank van, prioriteiten stellen… En er zijn teveel kranten en om die nou allemaal te gaan lezen, onze tijd is snel en snel en allersnelst. Wat in de krant staat is alweer oud nieuws als de krant in de winkel ligt. Alleen voor achtergrondinformatie en verdieping lezen wij nog een betaalde krant. De kranten hebben het allemaal moeilijk en zijn afhankelijk van adverteerders. Een Jip en Janneke uitleg van mij, over het waarom.
De uitleg kwam aan en er kwam een vervolg op, de arme man wilde nog wat meer kwijt. Wij zagen het vroeger al hoe jullie gingen worden en hoe jullie nu de stap niet meer terug kunnen. Waarom moeten jullie drie keer in het jaar op vakantie? Waarom moeten jullie alles? Jullie zijn met niets meer tevreden. Jullie maken met je 24 uurs economie alles kapot. De aarde is niet berekend op alles wat jullie denken nodig te hebben.
Tja, daar zit je dan. Waarom denkt u, ga ik de bergen in en in de kabelbaan naar boven. Ik ga dan zo hoog dat ik boven de boomgrens uitkom en alleen nog maar het geruis van de wind hoor en de bellen van de koeien in de weide. Ik ga zo hoog, omdat dat nog een van de weinige plekjes is, waar het stil is. Als u het allemaal al zo goed zag, waarom heeft u dan niets gedaan? Waarom heeft u niet die levensles meegeven aan ons?
Het is heel makkelijk om te zeggen dat het aan mij ligt en het is heel makkelijk om te zeggen dat het aan u ligt. Het ligt aan ons allemaal. Maar weet u, er zijn mensen die het wel zien en die het doorgeven aan de volgende generaties, bewust. En als iedereen bewust zijn beste beentje voortzet, dan heet dat hoop. Leest u maar lekker uw krantje en laat de wereld over aan een nieuwe generatie.