Leven in het nu en toch wil ik het vandaag even hebben over gisteren. Ik was bij het Lentekabinet festival. In een prachtig natuurgebied, lekker in de zon en onder de bomen. Geen vogel te zien, ze houden niet van de boem boem muziek. Er ging heel veel door mijn hoofd op deze dag en ik kwam zomaar op: waarom niet de ganzeneieren laten trillen op deze muziek, in plaats van de beesten afschieten? In een watertje zwommen wat jonge eenden en je zag ze steeds met hun hoofd onder water verdwijnen en het water van zich afschudden. Het leek een beetje of ze hun ogen wilden schoonmaken, zien we het nou echt wel goed, wat doen al die mensen hier en wat een muziek. Ik zie het alweer helemaal voor mij dat ze de volgende dag als iedereen weg is, even zelf in het gras gaan testen of ze ook zo kunnen dansen.
Mijn dag kon niet meer stuk door een woonwagen waarin je een kitscherig beeldje kon neerzetten, om het ding vervolgens met een geweer aan flarden te schieten. Het restant mocht je met een hockeystick kapot slaan. De gedachte was dat het beeldje het verleden vertegenwoordigde en je door het kapot te maken dus in het nu was. Ik had een erg leuk beeldje uitgekozen, lol. Ik vertelde de man dat ik dit thuis ook al doe met borden en die had hij ook. Te leuk allemaal en mijn dag was alweer gemaakt.
In de Gentleman ’s Club waren Rob Wijnberg en Ewald Engelen die wat tekst hadden. Over de werkelijkheid gesproken, wat waren ze klein, op de televisie en op foto’s lijken ze veel groter… Ik leer heel veel van deze twee en ze vertegenwoordigen een nieuwe manier van denken en vooruitgang. Helemaal niets mis mee. Er zat nog iemand die een tijdje in het nu probeerde te zijn. Wat ons weer bracht op dat het nu wel het nu is maar ook onzin is. Je koopt je kaartje al iets van tevoren voor het festival, je kijkt wie er meegaan en je spreekt af hoe laat, niets in het nu, wel vooruit. Ook wisten zij al ruim van tevoren dat ze in die tent zouden zijn. Je leeft in het nu en kijkt vooruit, dat vonden wij een betere.
In het menselijk brein zitten ook in luikjes dingen opgeslagen. En doordat je in het nu iets meemaakt, kan zo’n luikje weer opengaan met een gebeurtenis vanuit het verleden. Je kunt dit voor een groot gedeelte trainen door dit achter je te laten maar helemaal lukken gaat dit je nooit. Ik heb het zelf de afgelopen maanden getest en er ik ben er nog niet helemaal uit hoe je die paar procenten kunt wegnemen. Neem bijvoorbeeld een nare situatie waarin je was en er hing een vislucht. Als je dan weer een vislucht ruikt in het nu dan gaat dat luikje in je hoofd weer open en denk je terug aan die nare situatie. De situatie in het nu, is dan anders maar de vislucht blijft hetzelfde. Om jezelf te helpen zou je dus vislucht kunnen mijden. En mocht je er wel in terecht komen dan is het zaak om die paar procent nare herinneringen uit te schakelen. Misschien een persoonlijke pieper waarin je al dat soort dingen zet en die automatisch een signaal afgeeft en je eraan herinnert dat je in het nu leeft? Of een leuke herinnering vanuit het nu terug stoppen zodat de nare herinnering verdwijnt. Moet je wel eerst jezelf heel goed kennen. Ik denk nog even verder en voordat een groot aantal mensen afhaken maar weer even terug naar het festival.
Opvallend was het enthousiaste personeel, zo kan het dus ook! Je bent wat je uitstraalt en swingend op de muziek verkopen en lachen is niets mis mee. De vegetarische hamburger was echt super lekker, zo kan het dus ook! Ik heb alle mensen zitten bekijken en veel zitten denken en gefilosofeerd. Op dit festival meest normale mensen, zonder toeters en bellen, je bent wie je bent. Ziet deze generatie de werkelijke wereld? Hebben ze er enig idee van dat zij ook de toekomst kunnen bepalen? En hoe gaan ze dat doen? Door te leven in het nu en straks als ze ouder zijn, komen ze er dan achter dat leven in het nu zonder vooruitkijken het toch niet helemaal was? Je kunt een petitie tekenen via het internet tegen het nieuwe studentenplan en dat is het dan? We gaan weer verder met dansen? En toch kijken heel veel ouderen die het niet meer kunnen, hoopvol naar deze generatie, zijn zij zich daarvan bewust? Ik keek ook met hoop naar deze generatie op deze dag, nu, vooruit en hoop, komt vast goed.