Het dondert

Vandaag toch even niet over de zorg. Ik heb even zin in vrolijke dingen en ik heb gisterenavond genoeg tranen gelaten. Big girls don ’t cry, nou soms lucht het op, niet dat het een situatie anders maakt. Ik ben blij dat ik kan huilen, weet ik zeker dat ik een mens ben en geen robot. Je kunt niet altijd happy zijn en het huilen was te verklaren. Het was sowieso een jank week, een moeder liet mij een brief lezen van haar kind aan haar. Een kind dat gelukkig weer op het juiste pad gaat wandelen na alles wat hem is overkomen en aangedaan en waar het recht ver te zoeken was. Heel knap dat iedereen het los kan laten en verder gaat met leven zonder haat. Haat is nergens goed voor, je bereikt er helemaal niets mee. Gelukkig zijn veel mensen zich daar van bewust. Al blijft het niet eerlijk dat de verdachte er mee is weggekomen ondanks getuigen.

O ja, iets vrolijkere dingen… Ik werd er wel weer blij van dat de juichpakken op waren. Waar ik om moest lachen, is dat die dingen uit China moeten komen. Stel je had ze hier door vluchtelingen laten maken of door de goede handwerkers die Nederland echt wel heeft. Zelfvoorzienend in eigen land. Ik kan er niets aan doen, maar is het heel slecht van mij dat ik dan hoop dat die dingen niet op tijd afkomen in China? Lol. En waarom ik steeds moet denken aan het dondert en het bliksemt? Misschien omdat een kerk vaak een bliksemafleider heeft? Een donderroe is een metalen stang die de bliksem aantrekt en naar de grond afvoert. Een donderroe op de kerk mag dus wel en een donderspak niet. Hoe leuk kan het leven zijn.

En dan de kop boven een bericht: Prins Monaco krijgt ook kind met echtgenote. Geweldig en ik zie het geboortekaartje alweer voor mij. Zusje of broertje van…  Dit geeft in deze nieuwe tijd weer hele nieuwe ideeën voor alle trouw, overlijdens en geboortekaartjes. Het is de omgekeerde wereld van wat het altijd was. In deze tijd mag je dus alle kinderen en ex-vriendinnen en echtgenotes op de kaartjes zetten. Heerlijk en wat een vooruitgang! De tijd dat familie achterin de kerk werd weggemoffeld is verleden tijd. Malle Babbe is niet meer.

En er gaan stemmen op dat je zowel in de Tweede  Kamer als in het Europese Parlement kunt zitten. Iets zegt mij dat dit geen goed idee is. In de politiek moet je weten wat er onder de mensen leeft. Gaat een beetje moeilijk worden om het zelf bewust waar te nemen als je in een week alle landen van Europa door moet en alle provincies in Nederland. Ik zal het wel weer verkeerd zien. Neemt niet weg dat ik het heel erg knap zou vinden als het iemand wel gaat lukken. Misschien is het een beter idee om te wachten tot we wat megaprovincies in Nederland hebben? Scheelt weer wat provincies afgaan? Ook even opletten als je beide functies hebt dat je de brieven wel in de juiste enveloppen doet?

Ja, ik ga weer lachend het weekend in!

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

1NhtEk

Please type the text above: