Wij hebben gisteren gelachen bij de Voedselbank om de economiecijfers. Een krimp van 1,4% en natuurlijk met dank aan het weer, weer te lollig allemaal. Misschien is het beter om dit soort cijfers niet meer te brengen en gewoon verslag te doen vanuit het bewuste dagelijkse leven?

Wij hadden gisteren de eer om de eersten kroppen sla te mogen uitdelen bij de Voedselbank, afkomstig uit eigen kas! Na twee maanden waren ze er dan. Er werken op de tuin ook mensen die cliënt zijn bij de Voedselbank en wat waren ze allemaal trots! Ze vinden het zo leuk om iets om handen te hebben! Zo hebben wij ook een man afkomstig uit Syrië, goede helper in de kas. Aardige man en hij wil werken maar hij kan geen baan krijgen. En zo ken ik er in mijn omgeving nog een paar. Hoogopgeleid maar komen in Nederland niet aan het werk. Hun hoop is vaak de kinderen, die stimuleren ze om te studeren en ze hopen dat de kinderen die toekomst wel krijgen. En als je dan leest over de asielzoekers uit Eritrea dan slaat mijn irritatie toe. We hebben nog steeds geen goed asielbeleid.

Ook las ik ergens over een onveilige wijk in Zwolle. Toevallig ben ik een tijdje geleden daar door de wijk gelopen. Aardige mensen en ze zeiden mij allemaal vriendelijk gedag. Ik heb toen een stukje informatie gekregen over hoe de stad de bewoners destijds heeft herplaatst. Gewoon ergens anders het probleem opnieuw creëren. Verschuiven en niet oplossen. Als je geen scholing krijgt, geen baan krijgt en niemand iets om je geeft in dit land dan kan het zijn dat je van een bestaand pad afwijkt en voor je geld iets anders gaat doen. Ik oordeel nooit, alles en iedereen heeft een verhaal. Het is blijkbaar erg moeilijk om een multiculturele samenleving te vormen met elkaar, in vrede en met respect voor iedereen. We geven liever mensen op en dumpen ze desnoods in een container buiten de stad. Niet meer te redden en tot ziens. Je zou eens naar de mensen kunnen luisteren en misschien willen ze ook wel naar jou luisteren. Ik ben ervoor dat je overal een veilig gevoel moet hebben maar het is onze eigen schuld dat het nu zo is en blijft, van iedereen.

Om nog even terug te komen op de kredieten van gisteren, een belangrijke bubbel had ik nog niet meegenomen. De familie en vrienden leningen. En dan heb ik het niet over de jaarlijkse schenkingen aan familieleden. Familie en vrienden helpen de noodlijdenden familie en vrienden en lenen ze vaak wat geld of geven ze wat spullen. Dit geld en de goederen komen vaak nooit meer terug en de schulden bij familie en vrienden worden ook niet minder. Een economische – en – situatie. Vanuit humaan oogpunt is het een dikke plus. Het toont wel aan hoe de werkelijke vork in de leningen pot zit, geen 1,4% voor nodig…

Ik sluit af met onze plaatselijke grap van gisteren. Gaan de mensen uit Eritrea in het nieuwe of oude KPMG gebouw opgevangen worden? Kop of munt? Wij hebben weer gelachen en dat moet je ook maar blijven doen.