Zo, ik ben na een week van afwezigheid weer op mijn thuishonk. Van Amsterdam naar Praag en terug naar Amsterdam en van Amsterdam naar Doorn en naar Zeist en Rhenen en eindigen in Loenen aan de Vecht. Mooier kan het leven niet zijn. Je verjaardag vieren met vier onbekende mensen in een bar in Praag, geweldig toch. Het is heerlijk om zo in de rondte te stappen en om bewust om je heen te kijken.
Praag, de stad van Franz Kafka, Albert Einstein en Wolfgang Amadeus Mozart en nog wat andere mensen. Grappig dat in het vliegtuig de woorden klonken door de intercom: “wij vliegen richting Praag.” Het was meerdere mensen opgevallen, we gaan toch naar Praag en richting Praag kan van alles betekenen. Het kan maar duidelijk zijn, ha ha. Dat ik Kafka lees en ook nog begrijp, daar verwonderde iemand zich over. Het was erg leuk om in het Gouden Laantje te lopen en om huisje nummer 22 in te gaan. Wat Kafka betrof, kon mijn verblijf in Praag niet meer stuk.
Praag, zo dichtbij Kiev en de Oekraïne. De ontwikkelingen in de Oekraïne worden ook in Tsjechië op de voet gevolgd en ze hebben er geen idee van, hoe het zich daar verder gaat ontwikkelen. Erg droevig was een muur in Praag met alle foto’s van de mensen die al om het leven waren gekomen in de Oekraïne. Foto’s met bloemen en kaarsjes, je staat er bewust even stil bij.
In Praag leven ongeveer 11 miljoen mensen en zijn er ongeveer 7 miljoen auto’s. Een liter benzine kost 1, 40 euro en het openbaar vervoer is duur voor inwoners van Praag. Rondom de stad moet er dan ook een natuurgebied aan gaan geloven, er zijn wegen nodig. Het is erg grappig dat de mensen wachten op ONS geld. Deze zin zit in mijn hoofd gestampt. Ze wachten met heel veel dingen op geld afkomstig vanuit de EU. Ook hier kwam ik weer een nieuwe brug tegen, betaald van ons geld. De brug viel drie keer zo duur uit als verwacht en de bouw duurde langer. Volgens de bewoners hadden ze voor dat geld drie bruggen kunnen hebben. Tja, het is ook overal hetzelfde verhaal. Europese bruggen bouwen of zoiets.
Bewust worden van… Met alle toestanden van nu, hoorde ik opvallende geluiden. Jullie in het westen zijn allang vrij en wij hebben nog jaren nodig om op hetzelfde niveau als jullie te komen. En jullie moeten het ons niet opdringen en het ons zelf laten doen. Het geeft te denken..
Morgen weer meer over Praag.