Wij keken gisteren met wat mensen naar buiten toen de helikopters overkwamen. Het geluid van die dingen blijft mooi, laatst nog een trauma heli zien landen en opstijgen van dichtbij en wat een mooi geluid. Haalt het bijna bij een Formule 1 wagen, ook zo mooi. Voor alle duidelijkheid, ik ben toch echt een vrouw, ha ha. En wat was het zalig rustig op de weg, was het maar altijd zo!
Het was gisteren ook een blije dag en een heugelijke dag. Na een half jaar na inschrijving van mijn echtscheiding bij de gemeente, eindelijk naar de notaris. Na een half jaar kon het huis eindelijk van mijn naam af en op de naam van mijn ex echtgenoot gezet worden, hoera! Voor hem pas stap een want de hypotheek is nog steeds niet omgezet, dat worden stapjes twee, drie, vier, enzovoorts. Bij de notaris moet je een legitimatie tonen en ze maken er een kopie van. Gelijk maar even vernomen waarom en waar en hoelang deze bewaard gaat worden. Ze bewaren hem in de computer en dus veilig en als je legitimatie verlopen is dan gooien ze hem weg en vervangen hem voor je nieuwe legitimatie. Ik ga er niet eens meer aan beginnen, om dan te vertellen dat je niets weggooit op je computer en dat veilig niet bestaat…
Een tijdje geleden in een hotel nog eens duidelijk gemaakt dat ik niet verplicht ben om mijn paspoort af te geven en dat er in ons land voor gewaarschuwd wordt om het niet te doen. De rest van de meute deed het wel, tja.
Het was heel gezellig bij de notaris en ook hij was zich bewust van het teveel aan regeltjes en wetjes. Twee mensen zijn het eens en gaan trouwen, twee mensen zijn het eens en gaan scheiden. En dat scheiden is zo moeilijk en dan zijn wij nog het ideale scheidingspaar, moet je nagaan als je niet ideaal bent.
Ik vernam laatst nog van een stel die de voorlopige koopakte al hadden getekend en nu nog steeds geen hypotheek rond kunnen krijgen. Officieel moeten zij dan ook nog een boete betalen als ze het niet rond krijgen, te zot voor woorden. Niemand durft meer enig risico te nemen en alles wordt potdicht getimmerd met regeltjes en wetjes en we hadden er al zo weinig. Mensen zijn zich volkomen onbewust van de wereld om zich heen en houden vast aan een reddingsboei die steeds leger loopt en tenslotte gaat zinken.
Ik heb geen nu geen koophuis meer en een particulier huurhuisje met tweedehands spullen en wat nieuw spul. Heel simpel en eenvoudig en het is mijn voorlopige huisje. Ik heb genoegen genomen met minder tot niets en gekozen voor mijn geluk en vrijheid en een onzekere toekomst. Feit is dat ik zelf wel heel happy ben. Ik doe alles wat ik wil doen met beperkte middelen. Wat er allemaal op mijn pad gaat komen? Geen idee, ik zie het wel. Ik heb eten, pen en papier en ik ben mobiel en kan bewust mijn zintuigen gebruiken, hoera!
En dan al die mensen om mij heen, je hebt recht op toeslag, je hebt recht op partneralimentatie, je hebt recht op dit en dat. Ik wilde dat meer mensen het eens begrepen, ik ben gelukkig zonder al die toeslagen en dingen, daar zit het hem niet in. Er komt altijd een oplossing voor alles en ik geniet van alles om mij heen en de ontzettende mooie tijd waarin ik nu leef, met alle veranderingen en niemand die het weet.