Ik was zaterdag weer blij. Mijn armbandje was stuk en ik kon hem weer ophalen. Een oude bedelarmband en elk bedeltje heeft een herinnering aan iemand of aan een situatie. Sommige bedeltjes heb ik gekregen van speciale personen en soms vallen ze eraf en krijg ik nieuwe of koop ik nieuwe. De armband ben ik. Laatst heb ik ook een mooie ketting gewonnen en ook daar was ik blij mee. Ik dwaal weer af…
Toen ik mijn armband ging brengen bij de juwelier werd ik mij weer bewust van het echte leven. Het hier en nu. Ik moest op de bel drukken en blijkbaar zag mijn hoofd er leuk uit en mocht ik naar binnen. Ik vertelde wat ik wilde en vervolgens ging de verkoopster het aantal bedeltjes aan mijn armband tellen en noteren. Waarom? Nou er zijn mensen die hun sieraad komen ophalen en dan beweren dat er iets mist. Het welles en nietes verhaal en om dat te voorkomen noteren wij nu alles zoals wij het innemen. Tja, die goeie ouwe tijd is niet meer… bewust weg.
Het gaat overal de verkeerde kant op en de meeste mensen stoppen gewoon hun hoofd ergens tussen. Ik was ook erg blij met de voorlichting over de nucleaire top in ons plaatselijke krantje. Er stond nog net niet bij dat er een avondklok is… voelt als… De verhalen hier en mijn eigen bewuste waarnemingen zijn erg grappig en uit veiligheidsoverwegingen zal ik ze maar niet neerpennen maar ik kan wel een advies geven. Als uw oude vader of moeder met eigen vervoer naar een ziekenhuis moeten en in het gebied tijdens deze dagen, afbellen die afspraak. De kans is groot dat uw vader of moeder bij autopech gearresteerd worden en de Tweede Wereldoorlog herbeleven. Dat willen we natuurlijk niet. Sterker nog, ik zou sowieso allemaal wegblijven uit het gebied om ellende te voorkomen.
Laten wij verder niet zeuren want er zijn al 140.000 mensen om het leven gekomen in Syrië. Drie jaar al ellende daar en niemand die iets doet. Afgelopen weekend waren er ook marsen voor de vrede in Moskou en in Kiev. Vrede op aarde, ik ga er weer van dromen.
Ik vond het opvallend dat er afgelopen zaterdag een protest was in Brussel tegen politiegeweld. Klachten die niet worden aangenomen en ik las dat 80 procent van de 2688 klachten in 2001 ongegrond werden verklaard. Het geloof in justitie is weg. De mensen leggen de link tussen de economische situatie en de politiek en vinden dat ze de bevolking laten opdraaien voor de crisis. Lijkt toch verdacht veel op ons landje allemaal, voelt als…
Ik duik met een blij gevoel weer de nieuwe week in, met armband.