Ik had het gisteren over de veilige haven die iedereen eigenlijk nodig heeft. Als je volwassen bent dan kun je eigen paden bewandelen en zoeken naar je eigen geluk en veilige haven. Een kind zijn wiegje staat waar het staat en dat zou een veilige haven moeten zijn. Een klein kind kan nog niet zelf die veilige haven uitzoeken. Als ouder zou je eens bewust kunnen nadenken of je als ouder wel die veilige haven aan je kind kunt geven. En als later de situatie verandert van veilig naar onveilig in het gezin, ga eens bewust nadenken hoe je het kind tussen de golven door kunt bewegen.

Ik kom teveel situaties tegen in het leven om mij heen, waar het kind de dupe is van gezinssituaties. Bijvoorbeeld bij een echtscheiding. Als ouders heb je bewust of soms onbewust kinderen op de wereld gezet. Kinderen die meestal uit liefde voor elkaar op de wereld zijn gezet. Denk daar eens even aan terug als je uit elkaar gaat. Laat de kinderen niet de dupe worden van jullie volwassen beslissing om uit elkaar te gaan. Kinderen voelen als geen ander spanningen aan en hun veilige haven, voelt dan niet meer zo veilig.

Ik ben een groot voorstander van het afschaffen van de partneralimentatie. Ik heb er zelf vanaf gezien, ik had er wel recht op. Ik koos bewust voor een onzekere toekomst en geluk. Voor alles is een oplossing en bij mij kwam het ook goed. Ook de verdeling van de huisraad was voor mij simpel. Spullen met emotionele waarde heb ik meegenomen en de rest achtergelaten. Mijn trouwjurk bij de kringloopwinkel gebracht. Niet meer achterom kijken, vooruit kijken en leven! Het huis staat nog steeds op beider namen door de langzame bank, ook dit stoort mij niet. Komt wel goed. Vertrouwen in jezelf en gaan voor je geluk, volg je gevoel en je hart en vecht.

Heb ik makkelijk praten? Nou nee, ik heb alles zelf voor elkaar gekregen en ik heb nu inkomsten, een gezellig huisje en nog steeds goede vrienden. Ik ben blij met alles wat ik wel heb. Ik doe alles wat ik wil en het boeit mij totaal niet wat andere mensen ervan denken of zeggen, ik leef en nu!

Het is aan de politiek en anderen, om eens knopen door te gaan hakken om het de mensen wat makkelijker te gaan maken in het dagelijks leven. Niet als recht, als ondersteuning. Samen.

Haat is nergens goed voor, zeker niet bij een echtscheiding waar kinderen bij betrokken zijn. Denk eens anders en bewust na en trek samen een goed plan voor de kinderen. Teveel kinderen raken beschadigd door het vechten van de ouders. Geld is makkelijk als je er iets van hebt, de belangrijkste dingen in het leven koop je er niet voor. Gun elkaar het geluk, angst is niet nodig.

Volwassenen hebben teveel rechten of denken recht te hebben op. Ze vergeten vaak de belangrijkste plicht: een kind een veilige haven geven.

Met heel mijn hart.