Er is nog een ding aan de hand in Nederland. Na de huizenmarkt is nu ook de hypotheekmarkt de weg kwijt. Alsof je de grootste misdadiger bent als je nu een nieuwe hypotheek wilt hebben of een bestaande hypotheek wilt wijzigen. Hier kan geen inlichtingendienst tegenop… Je gaat bewust helemaal doorgelicht worden voor je nieuwe hypotheek. Op zich niet zo erg maar gevoelsmatig klopt er iets weer niet.
De wachttijd voor het overzetten van je hypotheek bedraagt nu gemiddeld twee tot drie maanden bij een grote bank. En bij de rest is het al niet veel eerder. Nieuwe wetgeving en achterstand worden als redenen aangegeven. Ook de hypotheekadviseurs zien soms door de huizen de hypotheek niet meer en moeten vaak naar de banken bellen om verduidelijking.
Wat klopt er dan gevoelsmatig niet? Je hebt een tweejarig arbeidscontract en wilt een huis kopen. Bam! Geen hypotheek zegt de bank. Pappa met werk, wil zijn hypotheek verhogen. Bam! Geen hypotheek zegt de bank. Je wilt een vakantiehuisje kopen na jarenlang hard gewerkt te hebben en je werkt nog steeds. Bam! We moeten dit nog nader bekijken zegt de bank. Allemaal werkende mensen die geen hypotheek krijgen of pas na volledig doorgelicht te zijn. De douanepoortjes ontbreken nog. Gevoelsmatig klopt het bewust niet.
Van fouten uit het verleden, van toen iedereen een hypotheek kon krijgen, daar hebben we van geleerd. Maar slaan we nu niet een beetje door? Zijn de verhoudingen niet een beetje zoek? Is de nieuwe regel misschien dat je met een werkeloosheidsuitkering straks een huis kunt kopen? Of moeten we met zijn allen gaan huren en verdwijnt de koop? Wie het weet mag het zeggen.
Nieuwe wetten doorvoeren kost tijd, maar die tijd hebben we niet. Bewust van. Willen we groei of bewust terug naar niet minder maar veel minder?