Ik las gisteren over het leven van de filosoof  Friedrich Nietzsche. Hij kwam te vroeg en de mensen waren nog onbewust. Toch zie je ook in deze tijd hoezeer hij op sommige punten gelijk had. Hij kon voorbij de bocht kijken.

Zo was ik ook een tijdje geleden in Preston Palace in Twente. Nietzsche sprak destijds over kuddedieren. Dat we elkaar allemaal volgen en twijfelen of we ook iets anders zouden kunnen worden of doen. Ik moest daar in Twente aan denken. Verstand op nul en gewoon de massa volgen met eten, drinken en vermaak. Vol verbazing heb ik daar zitten bekijken hoe mensen het naar hun zin hadden. De film was leuk en het balspel maar dat was het dan ook, voor mij dan…  Ik sprak later met iemand die hier al jaren heen gaat. Gelukkig is niet iedereen hetzelfde zullen we maar denken en blijft de tent daar overeind.

Als je commercieel bent dan speel je handig op de doelgroep in, die vermaakt willen worden. En toch zie je heel  langzaam een beweging ontstaan van mensen, al dan niet door de crisis, die vermaak in de natuur opzoeken. Dingen die gratis zijn, de natuur is van ons allemaal.

En zo is het ook met de tijd waarin we nu leven. Hij doet dit en dan doe ik dat ook. We kijken niet naar links en rechts maar blijven rechtdoor gaan. Bezuinigingen moeten, niets moet, je kunt ook links en rechts kijken en wat anders bedenken.

Alles zit muurvast en de mensen die wel naar links en rechts kijken zijn de dupe. Zij willen wel maar de rest is nog onbewust van alles. Het zal langzaam gaan en niet vanzelf. Maar een ieder die denkt dat er vette jaren aan zitten te komen, droom lekker verder.

Geen zekerheden, nieuwe tijd, nieuwe oplossingen.