Gisteren was ik bij een middelgroot verdeelcentrum van de Voedselbank. Een praatje gemaakt met de vrijwilligers die aan de lopende band stonden, om de kratten met voedsel te vullen. Ik stond erbij en ik keek ernaar. Erg mooi om te zien dat hier en door het hele land, mensen vanuit hun hart bezig zijn om de armen in ons land te helpen. Later ging ik weer door naar onze eigen Voedselbank, voor de uitgifte van de voedselpakketten aan de mensen. Weer meer mensen erbij en er ontstaat zo langzamerhand een heuse spits op bepaalde tijden. Je ziet nu ook een samen beweging ontstaan van de cliënten van de Voedselbank. Ze bieden aan om wat te doen voor ons, zo blij zijn zij met het voedsel. Ook een mooie kaart gekregen, vanuit het hart gemaakt voor ons team. Ik stond erbij en ik keek ernaar. De woorden van de mensen komen mijn oren in en blijven ergens hangen. “Jij kunt zo goed luisteren.”

Soms kun je ook ergens onbewust bij staan en naar kijken of luisteren, zonder dat je beseft naar wat je eigenlijk kijkt. Het bewuste besef komt dan pas veel later.

Ik moet erg lachen om de heren Lubbers en Van Agt. Zij stonden erbij en keken ernaar. De kernkoppen in Volkel. Nu op hun oude dag worden zij zich bewust van de kernkoppen en spreken hun zorgen hierover uit. Ik zit eigenlijk te wachten op zo’n overzichtskaartje van een nieuwssite, waarop de ligging van alle wapens in Nederland te zien is. Zoiets waarop je kunt klikken, om te zien waar het meest wordt ingebroken bij  jou in de buurt. Maar daar kunnen we wel naar fluiten want over drie weken gaat ons land weer ruim twee maanden met vakantie. Is er van het weekend niet een open dag op Volkel? Wie zet de speurtocht uit daar: op zoek naar de kernkoppen. Bewust genieten van zoiets. Net Statler en Waldorf in het Muppet Theater! Pssst, staatsgeheimpje, niet verder vertellen hoor