Toevallig moest ik deze dagen even denken aan Karl Marx. Doordat arbeiders producten niet meer kunnen kopen, zal het kapitalisme onvermijdelijk instorten. Eerst komt het eten en dan het moraal. Mensen hebben steeds minder geld en laten het moraal voor wat het is. Maar wat is moraal? Voor de een weer iets anders dan voor de ander. Het is een bijzondere tijd waarin we nu zitten, je kunt er van alles van breien.

Ook bijzonder zijn de oudere vrouwen van de breiclubjes in ons land. Oude vrouwen die met elkaar, deze tijd bespreken. Zij hebben vroeger kinderen groot gebracht en vaak de oorlog nog meegemaakt. Velen hebben geen opleiding gehad maar zien toch samen, hoe alles bewust of onbewust fout dreigt te lopen. Van de week hoorde ik nog zeggen: “het kan toch allemaal niet, wij zien het.” De wijsheid van mensen met een breiwerkje. Oudere vrouwen die vaak tussen hun 50e en 70e levensjaar veel vrijwilligerswerk hebben gedaan. Oudere vrouwen die nu met een breiwerkje op schoot, aan het wachten zijn tot ze verzorgd worden. Oudere vrouwen die alles voor anderen hebben gedaan en nu als oud wol, met de troost van een breiwerkje in hun huis worden opgesloten. Het zal hun tijd wel duren en ze zijn te oud om naar Den Haag te gaan, om ze daar eens te vertellen hoe het wel zou kunnen. Bewust lekker verder breien en vertrouwen op de jongere generatie.

Vanuit Amerika zijn er plannen om berichten de ruimte in te gaan sturen. Een soort boodschap aan E.T. om te vragen of ze daar misschien wat voor onze aarde kunnen betekenen. Misschien kunnen we een breiwerkje meesturen de ruimte in? Kunnen ze al die steken die wij laten vallen herstellen? Ik vraag mij wel af in welke taal de berichten de ruimte in gaan? Zullen ze daar ook codekrakers hebben?

Voor vandaag brei ik er een eind aan…