Gisteren was het mooi weer en heb ik een stukje gefietst. Zoals gewoonlijk kwam er weer van alles op mijn pad. Zo kwam ik bij het water steeds wat ganzenfamilies tegen. Moeder gans, vader gans en kleine gansjes. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om eens te vragen wat zij nou van al die commotie rondom hun families vinden bij Schiphol. Zij vinden het inderdaad een waar paradijsje rondom Schiphol. Veel water en groen en een ideale omgeving om hun kroost te laten opgroeien. Alleen vinden ze het jammer van al die grote vogels in de lucht, met motoren die steeds opstijgen en landen.

Volgens vader gans heeft jarenlang, niemand iets gedaan tegen hun komst en was er niemand die een condoom adviseerde. Dat er nu plannen zijn om hun families te vergassen dat is ingeslagen als een bom. Ze dachten eigenlijk dat de 3e wereldoorlog was begonnen. Volgens de families die ik heb gesproken, horen zij gewoon bij de natuur en die regelt het vanzelf als ze te groot in aantal worden.

En ze mogen best in de velden rondom Schiphol olifantengras aanleggen of iets anders. Ze zijn ook de beroerdste niet en willen best wat inleveren aan vlees. Ook in Ganzenland zitten de gevangenissen vol en moeten ze bezuinigen. Deze ganzen willen ze best afstaan aan de Nederlanders. Wel graag een juist etiketje op het vlees doen dan en gewoon vriendelijk slachten.

Ze zijn ten allen tijden bereid om naar de 2e kamer te vliegen voor een debat. Er zijn toch al zo weinig debatten, dus kan er vast nog wel tussen. Ook een parlementaire enquête gaan zij niet uit de weg.

Mijn woensdag was geen gehaktdag maar gansdag.