Vandaag een dagje met een vriendin naar het verbouwde Stedelijk Museum in Amsterdam geweest. Mooi ruimteschip, lijkt alsof ie net geland is van Mars. In de lange rij wachtende mensen buiten werd ook wel gesproken over het melkpak of de badkuip. Ze hadden de overkapping nog net iets langer moeten maken want dan hadden we droog gestaan in de rij buiten. Miljoentje meer of minder had nu ook niet meer uitgemaakt. Er waren veel mensen met een gratis kaartje die ze bij hun krant hadden ontvangen, vandaar de lange rij en extra drukte.
Maar met een beetje lef komt ook de arme Amsterdammer gewoon gratis naar binnen hebben wij ontdekt. Een vereiste is wel dat het goed druk moet zijn. Neem de ingang van het café links als je voor de ingang van het museum staat. Hier mag iedereen naar binnen. Maar bezoekers binnen in het museum kunnen door een hekje lopen dat automatisch open gaat en daar ook iets gaan drinken. Je voelt hem al aankomen: het automatische poortje gaat dan open en blijft lang genoeg open staan om er ook vanaf de café kant doorheen te glippen. Ook slanke mensen kunnen zich door het gat naast het hekje wurmen, dan hoeft het poortje niet eens open te gaan. Als je door het hekje bent dan ben je binnen in het museum. Dan goed opletten dat de beveiligingsmensen je niet hebben gezien. Een goede tijd hiervoor is lunchtijd. Toen wij 12.15 uur de proef op de som namen was er geen beveiligingsmedewerker te zien. Later in de middag hebben we nog een keer gekeken en als je goed oplet en de bewakers worden afgeleid doordat iemand iets aan ze vraagt dan ben je ook zo binnen. Uiteraard hebben wij dit bewust waargenomen nadat wij zelf al keurig een kaartje hadden gekocht. Dit alles zal wel een opstart probleem zijn dus het advies is dan ook om gewoon een kaartje te kopen.
Wij vonden het museum zeer de moeite waard en hebben alles uitgebreid staan bewonderen. Armando met negen zwarte bouten op wit vonden wij prachtig. We zagen hem al staan boren. De man op zijn kop (Baselitz, Georg Fingermalerei) is veel minder speciaal als je hem andersom bekijkt.
De enige vraag die mij nog rest is of alle ontslagen medewerkers van het destijds failliet verklaarde bouwbedrijf Midreth, die destijds aan het museum hebben gewerkt ook een vrijkaartje hebben gekregen. Ik weet er al een die nog geen andere baan heeft en dus alle tijd heeft voor een museumbezoekje. Ik zal eens navragen of hij een kaartje heeft ontvangen.