De dag die weer voorbij is. Is het niet een heel goed plan, om voor de vrolijkheid een keer per maand zo’n dag te houden als gisteren? Het samen gevoel was weer even terug onder de mensen. Dan blijkt toch maar weer, waar bijna iedereen zich wel mee verbonden voelt: de gemeenschap die Nederland heet. Ik vraag mij wel af, mocht er ooit nog een troonswisseling komen, of de aankondiging hiervan dan per Twitter verzonden wordt? En de ondertekening op een iPad? En dat buitenlandse gasten gewoon virtueel aanwezig zijn? Het was die dag die weer voorbij is.

En vandaag is het die Dag van de Arbeid. En over arbeid gesproken, goedkope arbeid in Bangladesh. De bevolking is woest over de instorting van de fabriekshal en de slechte arbeidsomstandigheden. Er zijn altijd lichtpuntjes, want ik kwam iemand tegen die zijn kleding daarom niet meer bij de Primark gaat kopen. Bewust geworden van…

En dan de dag die zeker nog moet gaan komen en die snel moet komen. De dag dat het gevangenkamp Guantanamo Bay op Cuba gaat sluiten. Barack Obama gaat opnieuw een poging wagen om het Amerikaanse Congres achter de sluiting te krijgen. Zonder proces opgesloten worden, kan en mag niet. De gedetineerden zijn bewust in hongerstaking. Laat het niet die dag worden dat er niemand meer zit omdat ze door uithongering om het leven zijn gekomen!

En dan die donderdag die eraan zit te komen. De ECB gaat de rente waarschijnlijk weer verlagen voor de banken. Voor de banken, ja want verder heeft niemand er iets aan. Een stimuleringsmaatregel is het allang niet meer. Maar eens dan komt die bewuste dag dat daar ook het licht aan gaat. Dan zien ze alle bedrijven en particulieren die naar lucht liggen te happen op het droge.

Probeer vandaag bewust die vrolijke dag van gisteren nog even vast te houden.