Vandaag is het een feestdag voor de meeste mensen, even de zorgen vergeten en kijken naar het sprookje van de prins die koning wordt. Sprookjes bestaan niet en de witte stemmen laten zich dan ook horen. Hoelang zal het duren voordat wij hier een republiek hebben? Dat de bevolking steeds bewuster op zoek is naar een partij die bij hen aansluit, moge wel duidelijk zijn. De meeste Nederlanders zijn politiek volkomen het spoor bijster. Mensen moeten weer ergens geloof in gaan krijgen, anders is de wanhoop nabij.

Op de beursvloer zijn ze ook het spoor bijster. De bronzen stier kijkt naar links en naar rechts, maar gaat dan meewarig met zijn kop staan schudden. Ik heb grote bewondering voor de verslaggevers van RTL Z, die steeds hun onbegrip en lachen in bedwang proberen te houden. De werkelijkheid en de beurs zijn zelfs voor een leek niet meer te bevatten. Wordt het mei of juni dat de plof komt, of gaan we de zomer nog door?

Steeds meer mensen worden zich ervan bewust dat er iets niet helemaal klopt. Mondjesmaat komt er steeds meer nieuws naar buiten, maar de echte luizen in de pels moeten er nog uit komen. Maar dan? Vallen, opstaan en op een nieuwe weg weer doorgaan? Natuurlijk!

En wat is de werkelijkheid?  Als je over een gebeurtenis al drie verschillende versies hoort, in hoeverre kun je er dan vanuit gaan dat iets werkelijk waar is. Ik heb er in het veld steeds mee te maken. Mensen vertellen hun verhaal vanuit hun eigen beleving. De grot van Plato, wij zien afspiegelingen van de werkelijkheid. Alleen als je uit je grot komt en in beweging komt dan zie je de werkelijkheid. Tja, dus ik moet maar uit de grot blijven komen? En je kunt niet alles oplossen, sommige dingen zijn zo.

Afijn, als iedereen zijn steentje uit de grot gooit dan komen we er allemaal wel. Ik sprak laatst iemand die ziek is en nog niet dood wil gaan. De reden: “ik wil zo graag weten hoe het allemaal gaat aflopen!” Prachtig toch?

Op een mooie bewuste oranje en witte sprookjes feestdag!