Wie spät ist das Frühstück? Ich möchte Bolletje! Onze Bolletje gaat misschien over in Duitse handen! Houden we nog wel wat bedrijven over in ons land, of gaan we alles in de toekomst importeren? Of samenwerken? Ik denk er wel eens over na, hoe de toekomst van Nederland eruit zal zien. Zal de naam Nederland over tien jaar een provincienaam zijn? Zullen onze molens dan allemaal vervangen zijn door windmolens, alleen om dat daar meer geld mee te verdienen was? En onze klompen, hebben we elkaar dan met klompen de hersens ingeslagen? Leuk om eens over te filosoferen en te schrijven.

Zondag zong iemand dit kinderliedje:

‘k Zag twee beren broodjes smeren

o het was een wonder!

’t Was een wonder boven wonder

dat die beren smeren konden.

Hi hi hi, ha ha ha

‘k stond erbij en ik keek ernaar.

Dit liedje is eigenlijk een leugenliedje en het gaat over iets wat onmogelijk is. Ik zag twee beren beschuitjes smeren, nee dat kan niet!

Vorig jaar heb ik dit liedje ook eens horen zingen in Scheveningen. Eigenlijk is dit liedje heel actueel voor deze tijd, niets is onmogelijk. Je ziet steeds meer dingen om je heen waarvan je denkt: hoe bestaat het! Maar is het altijd een leugen wat je ziet? Nee, maar het valt niet altijd mee om wat je ziet of zag aantoonbaar te maken. Veel daders blijven vrolijk op vrije voeten rond lopen. Dit is bewust heel erg. Gelukkig is er altijd nog: al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel!

Misschien hebben we iemand als de overleden Margaret Thatcher nodig, iemand met een ijzeren wil en verstand. Iemand die niet bang is voor de beren op het pad.