In gesprek met een maanmannetje

Gisterenavond was het volle maan en ik hing om half tien in het donker uit mijn dakraam. Een heel erg mooie heldere maan. Opeens hoorde ik een stem zeggen: “hee Ingrid op de aarde, hier is het mannetje van de maan en zie ik dat je huilt, wat is er loos?”

Nou dat moeten jullie nodig vragen daar vanaf de maan, jullie hebben er beter zicht op toch? Ik huil omdat de mensen zo slecht zijn op aarde en alleen maar met zichzelf bezig zijn. Gelukkig niet allemaal hoor, maar veel mensen wel. Ook huil ik om al het geweld dat de mensen elkaar aan doen.

“Lieve Ingrid, wij zien dat allemaal ook en verbazen ons er dagelijks over.”

Nou gelukkig, dan ben ik niet de enige die het ziet. Vandaag zag ik bijvoorbeeld beelden op de televisie van gewone mensen in Cyprus die geen uitweg meer zien. Ook zijn ze toch de Berlijnse muur verder aan het slopen, terwijl die juist zo belangrijk is voor de geschiedenis om van te leren. In Myanmar is ook brand en gebeuren de vreselijkste dingen. En in Syrië is het echt heel erg.

“Hebben wij ook gezien allemaal vanaf de maan en we leven met jullie mee.”

En dan de natuur die zo aan het  veranderen is. Ik vraag mij af of dit door onze manier van leven komt. Er worden haaien met twee hoofden geboren. Vissen muteren in het water door de verontreiniging. Ook apen schijnen te verdwijnen uit de natuur, ze worden als handel gezien. Er zijn net wel drie jonge vosje geboren en dat kon ik zien via de computer, erg leuk! Je hoeft de natuur zelf niet meer in…  Zien jullie boven nog wel wat groen?

“Ja, wij zien nog heel veel groen en wij raden jullie aan om dat ook zo te houden.”

Ik zie ook langzaam wel de positieve veranderingen komen, maar die hebben heel veel tijd nodig om door te zetten. Mensen moeten bewust worden van alles. Moeilijk hoor en ik doe ook maar wat mij het beste lijkt, met mijn hart en gevoel.

“Als iedereen zijn steentje bijdraagt, dan is er hoop dat jullie nog lange tijd met elkaar op de aarde kunnen leven.”

Maar er hoeft maar een iemand op een verkeerde knop te drukken en het is gedaan. En een verkeerde beslissing kan mensenlevens kosten. Mensen praten niet meer met elkaar, dat is het grootste probleem en luisteren naar elkaar kunnen ze al helemaal niet. De computer is prachtig, maar niet meer dan een hulpmiddel toch?

“Klopt Ingrid, met elkaar praten in levende lijve is heel belangrijk.”

Ik ben ook niet perfect, maar als het helemaal mis gaat hier op aarde, willen jullie mij dan alsjeblieft ophalen?

“Tuurlijk Ingrid, geen probleem en we doen het gratis.”

Dank jullie wel en tot de volgende keer!

“Graag gedaan en we houden een oogje op jou en op de aarde!”


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

unjg

Please type the text above: