De geschiedenis herhaalt zich en wat kunnen we leren van de geschiedenis. Als je het verleden niet kent, begrijp je het heden niet. Wie van de nieuwe generatie moet de geschiedenis bewaren, of is dit iets voor de oudere generatie, of van ons samen? Hebben de jongeren nog wel interesse in de geschiedenis van hun land en de wereld of leven zij alleen in het heden?

Op de televisie heb je het ’t Schaep in Mokum, gaat ook over vroeger. De aflevering: geen woning, geen kroning is geweldig goed. Zo was ik afgelopen week in het Vondelpark in Amsterdam. Iemand vertelde mij de geschiedenis van dit park en van sommige dingen had ik nog nooit gehoord. Zo had hij in de jaren 70 in het park geleefd, de hippie tijd. Mooie verhalen van vroeger en slechte verhalen. Als de bomen daar konden praten…

De jaren 70 waren de jaren van je kwetsbaar opstellen en peace, bloemen en liefde. Maar ook de jaren van de LSD en de hasj. Zo kreeg ik ook het verhaal te horen over Paul Heesbeen. Een 23 jarige man die door een agent werd neergeschoten in het Vondelpark op 8 september 1972. “Hij deed niets, hij rende alleen weg voor de politie.” Ook in die tijd was weglopen voor de politie strafbaar, maar altijd schrijnend om dit met de dood te moeten bekopen.

In het park ligt ’t Blauwe Theehuis, waar later ook nog een moord heeft plaatsgevonden, maar dit was in het jaar 1997. Toen waren de hippies al weg. Voor ’t Blauwe Theehuis ligt de slanke Blauwe brug. Deze brug stond in de jaren 70 vol met hippies. Er werd geknuffeld en de eerste tongzoenen werden gegeven. Langs het Vondelpark, de panden waar de hippies in sliepen. De tijd van vrijheid en John Lennon. Ook de tijd van de seksuele revolutie, vooral in de jaren 60 en 70. Alles kon zo’n beetje.

Heel veel mensen konden de slechte tijd toen ook niet aan. Er waren toen ook heel veel familiedrama’s en zelfdodingen, net als nu. Alleen las je er niet zoveel over en er was nog geen internet. Dat brengt mij wel bij de vraag: moeten we hier wel zo veel over schrijven? En moet alles in de openbaarheid? Als het een les is voor anderen wel, maar als het commercieel belang is? Maatschappelijk belang? Is moeilijk allemaal.

In het Vondelpark zag ik nu vooral de joggers en in de zomer komen de mensen op kleedjes die yoga gaan doen. Ik hoorde ook een verhaal, over de grote leider die je liefde zal geven als je open staat voor hem. Iemand in het park was fanatiek bezig om een meisje hiervan te overtuigen. Ik vraag mij dan altijd wel af, hoe open ze zal moeten staan en of dit vrijwillig mag. Ik kreeg even een “eigen ervaring flashback” uit 1986. Er ontstaan nieuwe groepen, mensen zoeken ook in deze tijd naar liefde, vrijheid en vrede.

Er is een oude tijd aan het verdwijnen en er komt een nieuwe tijd voor terug. Samen met jong en oud zullen we er bewust iets van moeten maken.

Het Vondelpark, een mooi park met een geschiedenis van jewelste.