Het gaat nu continue over pesten. Ik heb daar een tijd gelden ook een platvorm voor geboden op deze weblog. Ik zat vorige week tussen een klas brugpiepers. Ik wist werkelijk waar niet, wat ik bewust waarnam. “Ik heb een Samsung telefoon maar ik wil een iPhone, dus ga ik hem gewoon kapot gooien en dan krijg ik hem vanzelf van mijn ouders.” Tja… En ook dat een jongen in de klas een homo was. Waarom? Nou hij ziet er anders uit en doet andere dingen dan wij. Maar waar het woord homo nou daadwerkelijk voor stond, daar konden ze geen uitleg aan geven. En een jongen was een nerd. “Ja, toen wij op schoolkamp waren en wij zijn chips afpakten, toen moest hij huilen.”  Een jongen kon niet normaal praten, continue: fuck dit en fucking dat. Toen het over de leerkrachten ging, was het heel opvallend dat de strenge leerkracht niet leuk was. Er was een leerkracht die gym en een ander vak gaf en die was wel fucking cool. Waarom? “Nou, we hoeven niets te doen in zijn lessen en mogen zelf wat doen.” Ik zat bewust met mijn oren te klapperen. Ben ik nou die fucking oude trut en loop ik fucking achter? Of zie ik het fucking verkeerd?

Gelukkig zijn er scholen waar de begeleiding goed is. Zo ken ik ook een verhaal waar in de brugklas kringgesprekken zijn. Iedereen mag vertellen waar hij of zij mee zit en wat hij of zij niet bevalt aan leerlingen. Er wordt hier open over gesproken met elkaar met als gevolg dat er meer openheid voor elkaars situatie ontstaat. Maar toch heb je als leerkracht, na schooltijd geen enkel zicht meer op de kinderen. Je geeft het stokje weer door aan de straat of de ouders.

Vroeger had ik een lerares die iedereen een opstel liet schrijven, over wie jij pestte en wie jou pestte en waarom. Zij ging dit analyseren en hier werd een plan op getrokken. Het plan was een fiasco! Bij mij en de anderen ging het mis toen we de leerkrachten bij hun voornamen mochten gaan noemen, ze stonden niet meer voor of boven de klas, maar in de klas. Het is wel grappig dat ik dit nu van meerdere mensen van mijn leeftijd hoor. Laat ik het er maar op houden dat wij geen watjes zijn geworden…

Zo vernam ik van een moeder, dat ze haar kinderen (rond de 13 jaar) voor de televisie neer moest zetten toen Beatrix haar aftreden bekend maakte. De kinderen wilden niet zitten, zagen het belang er niet van in. Ze vonden het niet speciaal en hadden al een dag achter de rug met teveel indrukken. Laat ons!

Ik denk, dat het uiteindelijk doorgeschoten probleem ligt aan de maatschappij waar we nu in leven: meer, meer en meer. Meer alleen, meer drugs, meer alcohol, meer eten, meer games, meer televisie. Teveel prikkels dus en wat werkelijk belangrijk is, komt niet meer binnen. En dit veroorzaakt onder andere, dat ietsepietsie meer pestgedrag.

Bewust fucking jammer!