Gisteren was het programma Buitenhof op de televisie. Door goed camerawerk was het een opvallend programma. Ik vernam later op de dag, dat ik niet de enige was die het was opgevallen. Guy Verhofstadt zat eerst aan tafel en dat was niet zo interessant. Hij was wel interessant vanaf minuut 42/43, toen hij op de eerste rij tussen het publiek zat. De man zat ontzettend onderuitgezakt en het oogde alsof hij zo in slaap zou vallen. Hand onder kin, mond open, tong om de lippen, hilarisch. Je vraagt je dan toch af of hij het onderwerp wel interessant genoeg vond. Of dat hij flink was doorgezakt op zaterdagavond? Misschien is een Marokkanendebat niet zo interessant voor liberaal Europa? Soms zegt de lichaamstaal bewust meer over iemand en dit was een schitterend voorbeeld. Ook de personen naast hem waren opvallend in de weer.

Ook dit weekend de aloude discussie over: wanneer gaan mensen de straat op om actie te voeren. Veel mensen zijn in hun leven maar een keer de straat op geweest en dit was in 1981 om te protesteren tegen kernwapens. Ik hoor om mij heen dat je nu de internetsites hebt om je reactie op te zetten. Lekker makkelijk en je hoeft de deur niet meer uit. Waarom zou je dan nog op straat gaan staan met je spandoekje?  Ik sprak van het weekend wel iemand die de straat op zou gaan als Barbie naast hem kwam wonen. Tja, we leven bewust in 2013.

Gisteren was het alweer 45 geleden dat Martin Luther King werd doodgeschoten. Hoeveel mensen zullen hier nog bewust bij stil hebben gestaan? Misschien de mensen in Egypte die hun droom onder het bewind van Mursi nog steeds niet hebben zien uitkomen. Of de mensen in Syrië die nog steeds dromen van veiligheid, een dak boven hun hoofd en voedsel. Of de mensen in Nederland die werkeloos zijn en dromen van een baan. Of de mensen in Spanje die hun huis zijn uitgezet en dromen van hun oude huis en nieuw werk. Of de asielzoekers in Nederland die dromen van een recht op bestaan en een oplossing?

Dromen en bewust worden van liggen heel dicht bij elkaar.