Zo, vandaag de laatste van onze wensenlijst in ons rondje bij Moerdijk. En zo liepen wij in de ochtend in de oude marziekenstad Bergen op Zoom. Onze eigen stadswandeling ging door een deel van de stad met als hoogtepunt toch wel Het Markiezenhof. Wij gaan eigenlijk bijna nooit ergens naar binnen want de buitenkant is al geweldig om te zien en zo houden we de uitjes betaalbaar. Het is opvallend hoeveel monumentale gebouwen landelijk tegenwoordig het eigendom zijn van de gemeente. En in de meeste gebouwen zit dan een museum, zijn trouwlocaties, evenementen of wonen zelfs mensen. Het gebouw blijft dan wel in zijn oorspronkelijke staat en soms met wat met renovatie. Ik vraag mij wel eens af wat de mensen uit vroegere eeuwen hiervan zouden zeggen en pret. Nou het was een leerzaam en leuk rondje in Noord-Brabant. De weg naar huis ging langs Gouda en we hadden nog energie over… En we hebben ons ook in Gouda een paar uur vermaakt en ik wil daar nog wel een keer heen om de Sint-Janskerk te bezoeken en nog wat andere dingen. Wij waren helemaal weg van de Museumhaven van Gouda. De schepen en de haven en de sluis en de oude panden van vroeger en de molens, zo leuk. We kwamen tijdens onze wandeling ook een immens monument tegen onder bomen van een oud burgemeester van Gouda. We vroegen ons af wat je gedaan moet hebben in je leven voor zo’n groot eerbetoon? Even opzoeken dus… de man en zijn zoon hadden Gouda destijds groot en voorspoedig gemaakt. Nou genoeg gezien en nog genoten van wat hapjes op het plein met wat drinken en nog even genoten bij de Reeuwijkse Plassen alvorens huiswaarts te keren. Het was weer gezellig. 

En weer een nieuwe dag en ontbijten in het hotel met anderhalve meter afstand en een looproute naar het buffet. En op naar de boot voor de twee uur durende Biesboschrondvaart. De boot op zonder koffie en appeltaart kon natuurlijk niet en we hebben in Drimmelen bij de haven nog even een rondje gelopen. Er stonden op het bovendek keurige kruisjes waarbij de stoelen op afstand van elkaar stonden. Ik moet even vermelden dat wij geboren zijn in Vinkeveen en altijd te vinden waren op de Vinkeveense Plassen. Het was voor ons dan ook niet echt bijzonder de rondvaart door de Biesbosch. De Vinkeveense Plassen zijn ook erg mooi, dezelfde ganzen en ook watervogels en bomen die over het water hangen en bootjes genoeg en helder water omdat het water vaak diep is. Wij vonden het wel humor dat de Amercentrale bijna overal te zien was als een soort van kompas van waar we zaten met de boot. In het kader van ontdek Nederland wel weer een ervaring rijker met de Biesboschrondvaart. We vervolgden onze weg naar Willemstad, weer een vestingstad. In Willemstad hebben we ons prima vermaakt, echt genoeg te zien! Het Mauritshuis, de stadsmuren, de haven en de mooie d’Orangemolen. Het was zo leuk om de geschiedenis te ontdekken of later nog op te zoeken van alles wat wij zagen. Willemstad ligt aan het Hollands Diep. En in de avond aan het water op het grasveld naar alle boten op het water zitten kijken, geweldig. Hoe mooi kan een korte vakantie zijn van drie dagen met lekker wandelen en mooi weer. 

Hoera, dat is een tijd geleden! Op pad met mijn reismattie voor drie dagen in Nederland! We hadden nog een voucher en die moest tenslotte ook op en pret. We hadden een hotel in Zevenbergen in Noord-Brabant en door ons omgedoopt tot Sneeuwwitje en de zeven bergen. Zingen zonder mondkapje is eigenlijk niet gewenst in coronatijd maar in de auto was het toch van He Ho He Ho, we kregen een voucher cadeau en nog veel meer van deze zelfgemaakte onzin liedjes. De reis ging eerst naar Klundert, een vestingstad met een prachtig stadhuis. En toen door naar de Basiliek van Oudenbosch, echt wonderschoon en erg gelachen. De bak met wijwater was leeg en in de bak lag een briefje met de tekst erop, uit voorzorg tegen het coronavirus tijdelijk geen wijwater en pret. Ze verkochten wel kaarsjes om op te steken en denk eens commercieel en zet er flesjes wijwater neer bij de wijwaterbak voor de verkoop en pret. Het was heerlijk rustig overal en we konden zelfs onze auto voor de Basiliek parkeren. We zijn de 140 traptreden omhoog gelopen en mooi uitzicht naar beneden de Basiliek in. In de avond heerlijk buiten gegeten op een terras als enige en pret. En we kwamen er voor de nacht achter dat er doosjes onder onze bedden stonden en niet aanraken stond op de doosjes. Ik met een doekje gekeken en het waren preventieve ongedierte lokdoosjes en er zaten er al al twee in. Zoiets moet je niet ontdekken voordat je gaat slapen en pret. Mijn reismattie haar brein gaf continue jeuk aan de eerstvolgende uren. Met alle pret die wij hadden voelde het weer als vakantie.

En zo gaat alles door. En ken je die mop van mijn moeder in de hospice die zou overlijden? Nou ze kwam niet te overlijden en pret. Mag ik daar grappen over maken? Zeker, zonder humor is het leven geen leven. Afijn, zij ligt nu ergens anders en het thuisfront bekijkt het per dag, beter. De coronamaatregelen zijn om gek van te worden overal en het is ook overal anders. En zo gaat alles door en na een intensieve tijd eindelijk even tijd om zelf weer de hort op te gaan. Ik was het afgelopen weekend voor het eerst weer een nachtje weg in eigen land, luxe. En zelfs in eigen land is de vakantie al heul anders. In het hotel werd de sleutel van de kamer met een doekje schoongemaakt bij de receptie en toen pas aan mij gegeven en pret. Ik had het gevoel in een bezemkast te slapen op de hotelkamer en ik kreeg gelijk heimwee naar mijn zolderkamer met ramen. En verder was het ontbijt per tafel en op een etagère in plaats van een lopend buffet, zonde van al het voedsel wat je dan niet gebruikt, dacht ik. Het was mooi weer en het was alleen binnen slapen en de rest kon gelukkig allemaal buiten. Het eten was prima, echt genieten. Op de rekening van het heerlijke buiten uit eten stond een coronatoeslag van 0,75 euro per persoon en pret. De Utrechtse Heuvelrug en er waren best wel veel bomen. Ik vind een dagje bos leuk, bergen en vooral water passen meer bij mij. Hee een berg in de bossen, verhip. De Pyramide van Austerlitz uit de tijd van Napoleon. En een wandeling gemaakt naar Slot Zeist waarvan ik de tuin om het slot heen het mooiste vond met alle kunstwerken. Iemand vertelde dat bomen aan beide kanten van de weg vroeger rijkdom was en je volgt de bomen en dan kom je bij het slot, aardige mensen in Zeist. En verder veel dieren gezien in Zeist, een mooi groot hertenkamp met allemaal kleine hertjes en naar de ezelsopvang geweest. De ezelopvang was erg leuk en de vrijwilligster kon mooi vertellen over de ezels en goed dat ze opgevangen worden daar. Op zondag naar iets wat al een tijdje op mijn lijstje stond, het Nationaal Militair Museum in Soesterberg, de geschiedenis van de krijgsmacht. Er was bijna niemand zo vroeg in de ochtend en alle tijd om de boel rustig te bekijken. De komende week weer verder op pad.

De maand juli is er alweer, welkom en niet al te warm gaan worden graag… Ik heb vooral veel geslapen de afgelopen twee weken. Ik vind het best bizar dat mijn moeder in de hospice ligt te wachten op haar dood. Ik vind het ook best bizar om te zien hoe een mens moet lijden. Het is niet zo moeilijk om een lichaam te begrijpen, wel om een brein te begrijpen, dacht ik de afgelopen weken. Een brein kan ook lijden. Mijn moeder moest overigens een coronatest ondergaan alvorens opgenomen te worden in de hospice. Ik vond het de omgekeerde wereld. Ik heb zelf in de zorg moeten werken zonder beschermingsmiddelen tijdens de piek en mensen die dood gaan krijgen nog een coronatest? Ik kijk de laatste tijd dan ook voortdurend naar boven of er een ruimteschip in de lucht hangt om in te stappen en pret. De staafjes van haar coronatest gingen niet goed in het bijgeleverde buisje en waarop ik zei, zeker made in China en pret. Ja het is een bizar jaar 2020. Ik ging naar mijn kundige en vriendelijke tandarts en dacht even dat ik al in een ruimteschip terecht was gekomen… Ik moest gezondheidsvragen beantwoorden en mijn temperatuur werd opgenomen. Ik moest mijn handen desinfecteren en waarop ik vroeg of ze ook water en zeep hadden omdat desinfectiemiddel mijn huid irriteert en sloopt. Nee, want het toilet was dicht en de bijbehorende kraan met wasbak daar dus ook. Nou moet ik even rijden naar mijn tandarts en voortaan dus mijn plasfles mee naar de tandarts en een fles met water en een stuk zeep en pret. De tandarts en de rest van het personeel waren net astronauten en vandaar mijn gevoel dat ik in een ruimteschip terecht was gekomen… Het valt mij nu vooral op in het dagelijkse leven dat de mensen angstig zijn geworden. Ik ken niemand in mijn omgeving die gaat vliegen naar het buitenland en de mensen die wel weggaan blijven in eigen land. Het zakelijk vliegen is sowieso bijna over, het meeste werk kan vanuit huis gedaan worden. Nu in Nederland weer veel open is en steeds meer mag, lijkt het alsof het oude leventje weer terug keert. En toch is het anders, onder de oppervlakte speelt veel meer. Ik probeer zelf zoveel mogelijk te genieten van de dingen die op mijn pad komen. Het hoogtepunt van deze week was toch wel een kopje koffie met appeltaart met heul veul slagroom op een verlaten terras met een echte vriendin in de regen en om daarna kletsnat naar huis toe te fietsen. Ik hoefde op zo’n terras even niet te denken om de anderhalve meter afstand en mijn schoteltje en kopje werden door de regen al afgewassen, win win situatie en pret.