We waren gisteren in Amsterdam en in de stad waren reclameborden te zien met de tekst erop Ik Zorg. En we stonden bij de letters op het Museumplein van I Amsterdam. De letters gaan weg en ik zei tegen mijn vriendin dat ik het vreemd vond dat reclame van Ik Zorg wel mag en I Amsterdam weg moet om het ik woord. Ik snap sowieso niet dat ze de I er niet afhalen en bij mij brengen dan is het ook opgelost, de I van Ingrid staat leuk in de achtertuin… De ijsbaan lag al op het Museumplein en het is altijd leuk om er even te kijken. We gingen naar de film en ik heb de kaartjes besteld zei mijn vriendin. Ho ho, we lopen in Amsterdam en dus wij hebben de kaartjes besteld, ook al was jij het, boeit niet, de wij vorm is Amsterdam en pret. Ja we hebben gelachen, onze humor. In het nu staat er alleen nog personeel om de weg te wijzen in de bioscoop en om kaartjes te scannen, in de toekomst ook de robots. De kaartjes zijn binnen eventueel ook via machines te koop, komt geen mens meer aan te pas. De catering was nog wel een vrouw aan personeel en zij is ook vervangbaar door een automaat. Nieuwe tijden komen eraan, bewust van. We gingen naar Bohemian Rhapsody, een ode aan Queen en hun muziek en aan Freddie Mercury. En tjee wat een goede film. Ik was nog een beetje jong met Live Aid en wat een belevenis was het voor de band om daar op te treden. Freddie Mercury vocht tegen stereotypes en vooral tegen zichzelf. Des te meer de film vorderde, des te stiller het werd in de uitverkochte bioscoopzaal. Ik had tranen in mijn ogen af en toe en vooral toen hij de bandleden ging vertellen dat hij aids had. Ik moest tijdens de film ook denken aan alle mensen in Nederland en waar ook ter wereld waar homo zijn of anders zijn ongewenst is. En de muziek in de film was echte muziek. Bijna iedereen bleef zitten toen de film was afgelopen en de aftiteling in beeld kwam. Het was heel indrukwekkend.

Je kan niet iedereen tevreden stellen… Ik heb er de afgelopen dagen even over nagedacht tussen de bedrijven door. Het is waar dat je niet iedereen tevreden kan stellen. Je hoeft het niet niet te kijken, je hoeft het niet te eten en je hoeft mijn blog niet te lezen en bla bla bla. Niet iedereen tevreden kunnen stellen, het wordt ook wel een beetje als excuus gebruikt af en toe. Als ik op bezoek kom in het ziekenhuis en ik moet een handje meehelpen want geen personeel, valt zoiets dan onder je kan niet iedereen tevreden stellen? En ik kon vorig jaar mijn kerstpakket niet afhalen want het was onder mijn werktijd elders, je kan niet iedereen tevreden stellen. Dit jaar is het weer onder werktijd en ik ben weer elders en is zoiets dan weer weg te schuiven onder de noemer van niet iedereen tevreden kunnen stellen? Het pakket mag van mij trouwens naar De Voedselbank, daar gaat het niet om. Een bevolkingsonderzoek maakt vanwege een samenwerkingsverband met ziekenhuizen afspraken voor mensen met een negatieve uitslag. Zij hebben geen inzage in medisch dossier en weten niet in welk ziekenhuis iemand al loopt en hebben geen besef van vervoer regelen en kinderen die mee willen en die vrij willen nemen. De een zou blij zijn met een snelle afspraak in een onbekend ziekenhuis niet in dezelfde provincie en met een afspraak in de ochtendspits en de ander niet. Valt zoiets dan ook onder je kan niet iedereen tevreden stellen of valt zoiets gewoon onder, het kan ook anders? En nee, ik maak mij er niet druk over en ik lig er niet van wakker, ik vind het gewoon raar allemaal maar misschien ben ik wel raar en pret. Het is een rare tijd en zelfs in de multiculti vriendenkring zijn dingen anders aan het worden… Ik las dat een ondernemer een reclame butler bord van de weg moest halen vanwege een butler met een zwart gezicht. Ik heb direct contact gezocht met een van mijn beste vriendinnen. Zij heeft een leuk beeld in huis staan van een man en op zijn hand kunnen de sleutels enzovoorts. We hebben er echt nooit bij stil gestaan, het gezicht en de handen van de man zijn zwart van kleur. Zij schrok heul erg van mijn bericht en zij wilde het beeld houden waarna ik dreigde om het openbaar te gaan maken op Facebook en pret. Ik bedacht dat andere vriendinnen van die kleine beeldjes thuis hebben waaronder van mannetjes met zwarte gelaatskleur met een saxofoon, Jazz. Afijn, de heule vriendengroep in paniek. We gaan elkaar niet verraden hoor…en mijn vader herkende er oorlogstoestanden in van 1943. Je kan niet iedereen tevreden stellen, wat een rare dingen zo in het nu…

Het draait op deze wereld veel om consumeren. Ik heb een periode gekend waarin ik alles moest opzeggen om opnieuw te moeten beginnen en wonderlijk genoeg heb ik dat qua levensstijl een beetje aangehouden. Ik heb wat spulletjes en ik kijk wat er nodig is en heel af en toe doe ik mijzelf iets cadeau, bevalt prima. Ik had in het kader van de duidelijkheid een schoolbord nodig en tot mijn vreugde was er ergens een schoolbord in de aanbieding met op de achterkant een whiteboard, voor kinderen tot 10 jaar en pret. Ik het ding in elkaar gezet en er zaten zelfs krijtjes bij. Geen whiteboard stift en dus een stift op mijn boodschappenlijst gezet. Het was vandaag Black Friday, een enigszins nieuwe feestdag hier in Nederland waarop er nog meer aanbiedingen in de winkels en online zijn…Ik zag in de boekhandel op een plank allemaal stiften en ik besloot om het te vragen… De vriendelijke dame bij de kassa draaide zich om naar een kast achter de kassa met heul veul vakjes en daarin lagen heul veul stiften. Ik kreeg uitleg en net toen ik dacht dat we er waren bleken er nog meer stiften gezellig met zijn allen in pakjes op een ander rek te hangen. Ehhhh, ik heb een stift nodig… Afijn, een zwarte stift en ik dacht weer dat we er waren…Wil je een stift die dik schrijft of dun schrijft? En ik kon weer kiezen uit twee stiften… Doe maar die dik schrijft en ik rekende een euro en vijftig cent af. Ik was blij toen ik weer buiten stond, het werd mij even zwart voor de ogen en teveel allemaal met mijn wens voor een zwarte stift op Black Friday…

Het was gisteren de intocht van Sinterklaas in Amstelveen. Ik kwam na een paar boodschappen uit op het plein en daar was men in afwachting van de aankomst van Sinterklaas. Bij Sinterklaas horen Pieten en die hebben we de laatste jaren in allemaal geschminkte kleuren, verandering… De verandering kan nog verder en sommige mensen vinden zwart als schmink op het gezicht niet meer kunnen in deze tijd. Het was nog rustig en ik had zodoende alle tijd om de groep demonstranten te bekijken die kwamen demonstreren tegen black Piet. Het waren ongeveer honderd demonstranten en in het kader van demonstratierecht en vrijheid van meningsuiting mochten zij bij elkaar en enigszins langszij staan bij de intocht in Amstelveen. Op de bordjes stonden teksten als: veilig feest voor ieder kind, stop black face en Zwarte Piet vrij. Sinterklaas is een feest in Nederland waarbij veel mensen met kinderen naar de intocht gaan. Mijn mening is dat je demonstraties niet bij kinderfeestjes doet en ik mag deze mening hebben, vrijheid blijheid. Afijn, de meeste kinderen waren onder de acht jaar zo te zien en ik hoorde een enkeling aan hun ouders vragen wie deze schreeuwende mensen met hun bordjes waren? Expats hoorde ik een van de ouders zeggen en een andere ouder noemde ze toeristen Airbnb, waarop een kind vroeg waar hun rolkoffers waren? Ja, in Amstelveen is het makkelijk uitleggen en pret. De intocht was erg leuk en de steelband was gaaf en overstemde de protesten een beetje. De burgemeester stond met twee beveiligers en er was politie op de been. En ondanks het protest bleef het in Amstelveen gelukkig vreedzaam. Ik zag elders in het land via de media andere beelden, tja. In Frankrijk gisteren demonstraties tegen de brandstofprijzen, in Engeland tegen klimaatopwarming, in Griekenland de herdenking van de studentenopstand en bij ons demonstraties tegen black Piet. Ik probeer het wel eens uit te leggen aan mensen van buiten Europa en ze begrijpen er niets van en pret. Net zomin als dat zij niet begrijpen dat Europa amper buitengrens beveiliging heeft. Nou, in de avond bij een vriendin gegeten en toen naar de voorstelling van Guido Weijers in de Schouwburg van Amstelveen. De voorstelling was een try-out van zijn komende oudejaarsconference 2018 en de meeste grappen waren echt erg leuk! Een van zijn boodschappen was dat het leven uit heuvels en dalen bestaat en dat je best mag falen. Mijn vriendin moest lachen dat ik de lakschoenen van Guido, van Guido zelf vond afleiden. Ja, je kan niet iedereen tevreden stellen in een voorstelling en pret. Het was al met al een leuk dagje in Amstelveen.

Verandering gaat gepaard met chaos, stond in een boekje. Ik denk dan nu aan de brexit-deal in het Verenigd Koninkrijk en aan de Zwarte Piet in eigen land. Af en toe gaan veranderingen geleidelijk en dan is er minder chaos, aldus mijn eigen brein. In de dierenwereld is het volgens mij ook soms chaos. Ik keek de afgelopen weken naar de ganzen en andere vogels en ze wisten volgens mij niet meer goed welke kant zij op moesten vliegen. Chaos in de groep in de lucht, vroeger was het daar nu al koud, hup terug, ja maar waar is het dan nu koud, ja maar jij wil naar het Noorden en ik naar het Westen, hilarische taferelen in de lucht. Ik kan ook niet buiten staan of ik zie een wesp en bijna elke avond een mug op mijn kamer, hallo het is half november, ga eens normaal doen met zijn allen. En hoe zit het met het mos in het bos eigenlijk, normaal heeft mos water nodig? De grootse pret geven de muizen. Bijna iedereen heeft last van een muis of van muizen in huis in mijn omgeving. De ene vriendin zet gif neer en de ander heeft een muisvriendelijke val waarin de muis in leven blijft. Ik kies zelden partij alhoewel mijn hart bij de muizen ligt, je holletje zal maar worden omgeploegd voor huizen en bedrijven. Er is veel oorlog , de oorlog tussen mens en muis vergeten we nog wel eens… Ik was vandaag bij iemand wiens planten in huis opgegeten waren door een muis en er was aan van alles gegeten in huis, van boven tot beneden. Er stonden inmiddels twee bakjes gif in huis. Ik begon met de sporen boven en ik zag de weg die de muis had gelopen en pret. Ik keek achter alles en geen muis. Toen beneden en ik trok een kastje in de gang weg en geen muis. Ik trok het tweede kastje een beetje naar voren en opeens een grote staart. Ik had de muis daar niet verwacht en ik stond te gillen van schrik, ik schaamde mij echt kapot over mijn gegil. Samen de kast naar voren gezet en daar lag een muis dronken van vergif te tollen op zijn laatste pootjes en alle gestolen waar in huis zat in en op een oude schoen die onder het kastje lag. De veldmuis was misschien per ongeluk in huis gekomen en ja dan ga je overleven. Het was zo mooi om te zien dat hij of zij een nestje had gemaakt en eten aan het hamsteren, o nee eten aan het muizen was… Ik vond het gewoon sneu voor de muis. Ik heb de heule dag lopen filosoferen over overleven dankzij deze muis. De mens doet eigenlijk hetzelfde om te overleven, iedereen wil een dak en eten. Het is altijd grappig hoe alledaagse gebeurtenissen mij laten nadenken. Nou de muis kan niet meer denken, rust in vrede muis, je krijgt vast een herdenkingsdienst in muizenland.

Het zijn nog steeds bijzondere tijden in Nederland. Ik had met een andere hobby blogger een over en weertje van wat zet je wel en niet op een blog, goed bewust nadenken over wat wel en wat niet op een blog te zetten, tja. Afijn, ik heb een beetje rust, mijn vader snapt de televisie voor 80% en de andere 10% is nog zelf te leren en de andere 10% kom ik ook niet uit en mag mijn broertje nog even naar kijken alvorens een Z hulplijn te bellen. Veranderingen… Ik las een mooi oud boekje van H. van Praag met de naam Verandering. Er staan best zinnige dingen in over buiten je eigen referentiekader kijken. Ik heb mij al suf gekeken overal en pret. Ik heb zelf een beetje ontspanning gezocht en bij alles wat ik doe is er tegenwoordig de vraag van of het nog wel mag binnenkort? Het zijn bijzondere tijden. Ik heb daarom mijn eigen Persoonlijke Ingrid opgezet om al een beetje te oefenen voor de toekomst, afgekort P Ing. Ik ben aan de kant gezet wegens te hard rijden P Ing 750- punten. Ik was beleefd tegen de agent want ik was fout, P Ing 100+ punten. Tja, we werken allebei met mensen en dan weet je van elkaar dat het best moeilijk kan zijn zo in het nu, P Ing 10+ punten. Ik probeer nu door steeds in de auto te roepen, rechterbeen rechterbeen, een beetje op mijn snelheid te letten, P Ing 10+ punten. Ik ging bij wegwerkzaamheden de gewenste 30 kilometer rijden en ik had een heule rij auto’s achter mij, P Ing 5+ punten. Ik nam voor de pret een rotonde zonder enig verkeer in de buurt drie keer rond, P Ing 30- punten. Ik heb van het weekend een Malibu Sjuutje gedronken, P Ing 10- punten. We zijn even gezellig uit geweest en lekker een sigaret gerookt, P Ing 50- punten. Ik heb alleen water gedronken tijdens het uitgaan en ik ging nuchter met de auto weer naar huis, P Ing 50+ punten. Chips gegeten, P Ing 5- punten, sla gegeten P Ing 5+ punten, gesport P Ing 50+ punten, donaties gedaan P Ing 100+ punten… Met oma wezen wandelen en met haar koffie gedronken, P Ing 100+ punten. Op mijn werk de mensen blij gemaakt 1000+ punten. Met een vriendin gelachen bij de kerstshow in een tuincentrum, P Ing 50+ punten en niets gekocht P Ing 50+ punten. Een hapje gegeten met een broodje kroket, P Ing 100- punten met een korting van P Ing 10+ vanwege geen plastic rietje in het drankje nemen… Mijn kamer gezogen met de stofzuiger die nog niet aan de EU normen voldoet, P Ing 40- punten, vergeten te vragen of een vriendin op vakantie ging en haar veel plezier toewensen, P lng 30- punten. Ik heb twee andere vriendinnen kaartjes gestuurd vanwege ellende, P Ing 40+ punten. De auto genomen naar mijn werk P Ing 50- punten, de fiets genomen naar mijn werk P Ing 50+ punten. Met een beetje humor best grappig om te doen en ik zie de dag al aanbreken dat ik uit wil gaan en de deur dicht blijft. U staat in de – punten en tot die tijd binnen blijven zegt een stem dan.

Ik las dat piloten ergens bij Ierland onverklaarbare dingen in de lucht hebben gezien. Ierland is echt niet zover weg van Nederland. Lieve mensen van andere planeten, willen jullie alsjeblieft snel komen en mij ophalen? Ik trek het hier bijna niet meer als mens met goede en slechte eigenschappen op deze aardbol… Hoe is het bij jullie? Gooi eens een visum naar beneden… 

Ik dacht er vandaag aan, alweer drie jaar geleden, de sterfdag van een van mijn vriendinnen, An. Hoe zou zij de wereld van nu bekeken hebben? Ambulance personeel met kogelwerende vesten aan… Ik denk tegenwoordig niet al te lang meer na over sommig nieuws, ik kan mijn denkwerk beter voor andere dingen benutten. Ik heb voor het eerst sinds jaren weer een eigen Wifi netwerk in huis. De tijd van dingen op mijn blog zetten achteraf bij vriendinnen is over. Ik moet zeggen dat het eigenlijk best ging en het was best gezellig. Bedankt voor jullie hulp allemaal! Ik ben van plan om een beetje op de oude voet verder te gaan met de Wifi. Het is alleen handig voor mijn blog en voor urgente zaken en regel dingen voor mij en voor mijn ouders. Met dank aan de opheffing van de analoge televisie… Ja als de boel dan toch op zwart moet dan gelijk alles bij elkaar van een aanbieder. Het was hilarisch de eerste dag. De vriendelijke monteur kwam de boel installeren op mijn vrije middag en toen moest alles natuurlijk weer op zijn vaste plek in huis komen… Eerst natuurlijk de stof onder een kastje vandaan halen en zucht… Afijn best moeilijk allemaal voor mijn ouders. De heule dag de tijd om de gebruiksaanwijzing voor de werking van de televisie door te lezen, toch? Ik had de belangrijkste dingen uitgelegd en ik zat net en mijn telefoon ging en er werd tegelijkertijd geroepen in huis, Ing hij doet het niet. Ik de boel weer aan de gang gekregen en ik ging oma terugbellen. Waar was je kind? Ja analoog is dood oma en oma begreep er natuurlijk helemaal geen biet van en pret. En net toen ik dacht van hij gaat lekker en het is stil… Ing, hij doet het niet en de pleuris breekt anders uit want Monitor komt zo meteen. Wat is Monitor in hemelsnaam? Afijn, ik was echt net op tijd weer klaar met hun televisie monitor en de rust keerde weder. En de uitleg van terugkijken en opnemen of zoiets komt in mijn vrije weekend wel, gebruiksaanwijzing lezen alsjeblieft… Ik had later in de avond nog iemand aan de telefoon en hij lag dubbel, tja. De vooruitgang is geweldig en ook geweldig voor alle mensen die andere mensen weer moeten of willen helpen met de verandering. Het voelt voor mij af en toe als op de reservebank moeten zitten en net als ik denk het veld in te mogen dat ik dan extra moet blijven zitten, dubbel straf. Ik moet zelf mee met veranderingen en mensen helpen met de veranderingen, tja.

Ik heb even niet geschreven op mijn blog, gewoon bezig met andere dingen naast mijn werk. Ik heb bijvoorbeeld mijn levenstestament en testament in orde gemaakt. In zie zelf met eigen ogen in de praktijk hoe belangrijk zo’n levenstestament is. Niets is zeker, het geeft mij wel een goed gevoel dat er wat dingen op papier staan. Ik kan nu nog zelf met mijn volle verstand de mensen aanwijzen die de boel voor mij kunnen regelen bij eventueel minder verstand en na mijn overlijden. En het is zo zonder kinderen best belangrijk om dingen te regelen, met kinderen misschien ook wel? Misschien is het totaal overbodig en spoelen we met z’n allen weg of we verzakken in de aarde of er gebeuren andere dingen, ik heb dan toch nog een goed gevoel gehad bij leven. Ik heb er een taartje op genomen met de mensen die voor mij gaan zorgen en volgens deze mensen zelf, wij zijn nu dus de lul en pret. Ja, zelfs van de beroerdste gebeurtenissen een feestje maken. Ik heb verder tussendoor nog twee muren behangen samen met een vriendin bij haar in de woonkamer en het resultaat was prachtig. Een werkje in een behang moet aansluiten en het ging prima gelukkig en we hebben best gelachen onder het behangen. En ik moest bellen om wat andere dingen voor elkaar te krijgen en dan is tot 10 kunnen tellen soms wel handig in Nederland, echt niets werkt af en toe, zeg ik dan wel eens, of langs elkaar heen, zeg ik dan wel eens… Nog een dag schoongemaakt in het al schone huis bij mijn ouders en toen was het dan ook de hoogste tijd om even rustig op reis te gaan in mijn eentje. Ik kwam uit in Friesland en het woord van het jaar 2018 in Nederland gaat natuurlijk blokeerfriezen worden… Ik stond overigens op het station en een andere trein ging niet in verband met koperdiefstal op het spoor. Ik vond het best bizar om deze boodschap door de speakers te horen. Hoeveel mensen dupeer je met zo’n diefstal? Een boemeltrein bracht mij in Workum, gelegen in het zuidwesten van het mooie Friesland. Ik zag geen bordjes op het station met Workum stad en dus maar een eindje gelopen. Ik kwam uit bij een terras met koffie en zon. Ik kon gewoon de stoep volgen zei een aardige dame en ik kwam dan vanzelf uit bij het Jopie Huisman Museum. Ik heb op mijn dooie akkertje in het museum rondgelopen en ik was onder de indruk, best wel, niet eens zozeer van de schilderijen, wel van de verhalen bij de schilderijen van Jopie zelf. Jopie Huisman, peuk tussen zijn lippen, weiland, vissen en de rust van Friesland en hij was best gelukkig. Als je alles verliest in het leven waardeer je de simpelste en kleinste dingen, bewust van. Ik vond het mooiste schilderij Verdwaald. Jopie schilderde op dit schilderij de mens neer in al zijn onvolkomenheid, verdwaald in de hebzucht en wantrouwen. Er was ook een schilderij met als titel, Voorbij de horizon van Workum houdt de aarde op. Ik vond hem wel grappig want ik had het boek van Stephen Hawking bij mij om in de avond door te lezen en voorbij de horizon van de aarde is er, tja wat allemaal? Na het museum nog een rondje St. Gertrudiskerk gedaan en de hemel zij dank, er was een snackbar in Workum. Wat een rust in Workum en op mijn kamer daar de hele avond de laatste ideeën van Stephen Hawking doorgelezen in zijn boek, De Antwoorden op de Grote Vragen. Ik was het met heel veel dingen met hem eens in het boek en er kwamen tal van vragen bij mij op over andere dingen, kleine vragen. Ik ben onlangs in het klein begonnen voor de hobby met zwarte gaten, puur toeval want de kerkklokken zijn bij ons uit de kerktoren voor onderhoud en er zijn nu zwarte gaten en ik kreeg daar plotsklaps een ingeving bij. Waar een kerk niet goed voor is… De volgende dag nog even wat rondgekeken in Workum. De Woeste Leeuwen fontein was erg grappig. En toen met boek nummer twee in de trein richting de drukte of te wel naar huis.