Waar ik ook kom, de verhalen uit de zorg vliegen mij om de oren. Het zorgglas is gelukkig ook af en toe halfvol en de lege zorgglaasjes zouden daar misschien iets van kunnen leren… Iemand wilde graag carnaval kijken in een verzorgingshuis. Prima en ik hobbel wel mee om obstakels uit de weg te ruimen en zebrapaden vrij te houden, echt lachen. Feesthoedje af voor de carnavalsvereniging, zij bezorgden de meest oudere slapende en wakkere mensen en vrijwilligers een leuke gezellige middag. Het meest opvallende waren de twee borden in de hallen van het verzorgingshuis. Wij vragen vrijwilligers voor dit en voor dat en voor dit en voor dat. Ik las ze eens door en nog niet eens zolang geleden waren dit betaalde banen. Ik vind zelf dat alles wat maar in de buurt komt van werken… zoiets heet een BAAN. En nee geen hihahalt, aanvullende uitkeringen en weet ik veel wat voor andere gecreëerde banen. Je ouders helpen, vrienden helpen en eens af en toe een ding voor een ander doen is prima en voor de rest banen scheppen. Hoeveel mensen moeten er nog in hun broek plassen in de verzorgingshuizen, ik stel mij deze vraag echt wekelijks… Mien waar is mijn feestneus met carnaval of Mien waar is het toilet? En ik ben niet de enige en het goede zorgpersoneel werkt zich de tandjes en verbijt zich af en toe de tandjes. En de verkiezingen daar gaat het om mij heen ook over… alhoewel de voorjaarsvakantie in mijn peilingen de naderende verkiezingen gewoon knock-out slaat. Gezellige dingen gaan boven politiek. Ik snap zelf niet dat mensen elkaar zo uitschelden als mensen op een politieke partij gaan stemmen. Democratie en iedereen mag stemmen naar eigen heul veul keuze. Ik luister alleen als mensen mij vertellen waar zij op gaan stemmen. Kom ik soms van een van de nieuwe planeten die op onze aarde lijken? En niet gaan stemmen, ook goed zolang er geen stemverplichting is in Nederland. Verkiezingen… laten we het vooral gezellig houden.

Sneeuw , zon, regen en storm, februari is cool. Ik loop al een paar weken langs de paaseieren in de winkels en ik begrijp steeds beter waarom mensen niet meer naar de winkels gaan. Pasen is pas half april. Waarom heeft trouwens niet iemand de verkiezingseieren bedacht met poppetjes van de lijsttrekkers erin? Dan had de paastroep pas half maart in de winkels gelegen. Ik kreeg van de week een kaart met gewone chocolade van een vriendin, zo leuk. Het zijn de kleine dingen die het doen. Ik stel ook voor om na de verkiezingen de bevolking met een chocolade coalitiespel de boel in orde te laten maken. De poppetjes die het niet gaan worden eten we dan op. De ministers en staatssecretarissen gaan in folie en zijn tenminste houdbaar tot 2021. En mocht er een vallen, hoppa uit de folie en opeten. En krasloten met lijsttrekkers krassen. Een roos uitdelen is toch van vroeger, deel een rood kraslot uit. Stel we zouden eens stoppen met de oude manier van de aanloop naar de verkiezingen, hoe gezellig en leuk zouden we het met zijn allen kunnen maken? De serie Klem zetten we om in Stem… En een debat op televisie is zo van vroeger, ze mogen auditie doen en krijgen een coach en gaan naar de kwart, halve en finale en de mensen thuis mogen stemmen. En dan de mix drankjes in blikjes, BacarGeertdi en CoRuttenla en in het blikje mixen ze wel moeiteloos samen. Alles kan tegenwoordig, lekker gezellig meedeinen op de verkiezingsgolven.

Vorig weekend in de sneeuw en afgelopen zondag op het strand met zon en een blauwe lucht, hoe bijzonder. Er was zondag bij ons regen en noordwaarts was er al eerder zon en dus geen berg te hoog om met z’n tweetjes naar Bergen aan Zee te rijden. Déjà vu want ik was als kind al vaker in Bergen en Bergen aan Zee. De leuke gekleurde buitenspeelspeeltuin was er nog in Bergen en ja de zee is gelukkig nog altijd moeilijk verplaatsbaar. En er was appeltaart met slagroom en dat alles kon mij gelukkig maken… Wij hebben heerlijk op het strand gelopen in februari in de zon. Het was ook heel bijzonder om weer bij de hertjes in Bergen te staan, andere hertjes, hetzelfde kamp. Ik las van de week over de Amerikaanse droom en nou in Bergen is lopen te dromen bijna om het leven komen… Ik liep een rondje om de ruïne kerk en de straat erlangs reden auto’s en scooters en bij mijn tweede rondje nog steeds zodat ik maar weer met beide benen in Bergen op de grond ging staan. Dromen doe je maar in bed zegt dan iemand wel eens tegen mij. Het is ook beter om te kijken waar je loopt, vraag aan een andere vriendin van mij. Zij loopt nog steeds op krukken door een gat in de weg. Met haar ook even een revalidatierondje gelopen de afgelopen week en gezellig bijgekletst. Narcissen bij het graf van mijn overleden vriendinnetje gezet. Nou feitelijk bloembollen en of er narcissen uitkomen, afwachten.

Logeer en sneeuwpret weekend. Ik ging op zaterdag in een witte wereld met sneeuw met de bus naar mijn logeeradres. Eerst even gezellig bijgepraat met koffie en wij gingen toen Amsterdam met sneeuw bewonderen. Het wonderschone Vondelpark. De eenden in de vijver dachten dat ik een toeriste was en de paniek sloeg duidelijk toe toen ik Nederlands tegen hen sprak. Ik werd vervolgens totaal genegeerd door de eenden. Geen brood dan ook geen aandacht… Na wat omzwervingen kwamen wij uit bij de De Hallen in Amsterdam en altijd leuk om even op te warmen en het monumentale pand even van binnen te bekijken. Vroeger stonden daar de trams. Het voelde voor ons daar als een groot voordeelpak toiletpapier met allemaal dezelfde rollen toiletpapier, tja. De temperatuur was als in een sauna. Nee wij voelden ons buiten in de sneeuw en op de gewone markt meer thuis. Ieder zijn of haar ding natuurlijk, als je maar pret hebt. Om ons feest compleet te maken twee roze gebakjes gekocht voor thuis bij de koffie. Na een avond vol lekker eten en glühwein als een sneeuwpop geslapen op een heerlijke bank. Zondag ging de wekker om kwart voor zeven in de ochtend want verse sneeuw en dus naar buiten… En zo liepen wij in een mooie witte wereld met af en toe een sneeuwschuiver om ons heen en tjee wat mooi. In het bos was er bijna niemand en de mooiste foto’s gemaakt en gejongleerd met sneeuwballen. Ja als er dan eens sneeuw valt in Nederland, hoppa naar buiten en genieten. De wereld is gewoon een sprookje zo met sneeuw en alles lijkt veel vriendelijker.   

Ik was net als zoveel mensen besmet geraakt met het griepachtige virus en na overgeven toch even om Ingrid first gedacht… Omdat alternatieve feiten helemaal hip zijn even een eigen onderzoekje opgestart over ziekmeldingen. Ik was twee dagen ziek en ik had twee dagen verlof. Er is bij veel bedrijven een keuze, wil je ziek met melding of wil je verlof? Allemaal leuk en aardig, de cijfers over ziekmeldingen mag je dus met een ruime marge nemen en de alternatieve ik neem verlof op dagen er eigenlijk ook bij betrekken. Echt vermakelijk om sommige cijfers eens wat uit elkaar te trekken en ik reken nog wat door. En om mij heen gaan mensen zich nu toch wel wat verdiepen in de naderende verkiezingen in eigen land, besmet met de verkiezingskoorts. Als je altijd hetzelfde blijft doen dan komt er geen verandering en dus kiezen wat mensen bewust voor nieuwe partijen. Forum voor Democratie gaat hem bij veel mensen om mij heen worden, door hun goede inhoudelijke verkiezingsprogramma. Ik verneem verder veel PVV, 50+ en Groen Links stemmers. De vrijheid om te mogen stemmen op een partij van eigen keuze is een van de mooie dingen in mijn land. En wij hebben heel erg veel partijen in Nederland. We hadden het ook nog even over de handmatige telling van de stemmen, terug naar vroeger of zoiets. Ik krijg veel bijval van mensen met mijn twee keer tellen en door twee verschillende teams. Vroeger in de winkel gingen wij de omzet ook twee keer tellen met twee verschillende personen om fouten uit te sluiten. We zullen wel ouderwets denken, wel weer in deze tijd want stemmen met papier en potlood is toch ouderwets?

Je kan beter niet met de zorg te maken hebben en toch kwam het in de maand januari op mijn pad. Ik kreeg verhalen uit het veld en zelf bewust dingen meegemaakt in de zorg. De zorg kan zo anders en eenvoudiger. Mensen zijn echt boos en zelfs ik dacht, zal ik even iets zelf gaan opzoeken op het internet. Mag niet maar het wel was erg verleidelijk. Als een huisarts in het weekend zegt dat met een druk op de knop de huisarts van mijn moeder de informatie binnen een minuut heeft en mijn moeder een paar dagen later bij haar huisarts komt en deze niets ontvangen heeft dan jeuken mijn handen… Is het een gevalletje van niet verzonden of zwerft er ergens op het net iets? Jeuk jeuk jeuk en toch ook wel pret. Een andere vriendin kreeg te horen dat de thuiszorg geen tijd had om de ogen van haar bijna blinde moeder te druppelen. Ik zei dat we zelf wel een oogteam voor even konden opzetten hier, ja altijd in oplossingen denken en de operatie gewoon door laten gaan toch? Wat blijkt, er is een zorgplicht en de verzekering trok van leer. Nu huren ze extra buiten de gemeente zorg in voor haar moeder maar krijgen zelf wel dezelfde vergoeding van de verzekeraar. Er valt eigenlijk niets te lachen, wij lachen toch. Wij zitten allemaal in de leeftijd dat wij onze ouders helpen en man man man wat een pret levert het allemaal op… Ik ben lekker bezig en ik ben een paar keer uit logeren geweest en zoiets is altijd gezellig. Bij een iemand mocht ik biologisch aan tafel en mijn detox en biologische kennis is weer helemaal bij. Ik stond de dag nadien in de supermarkt en ik zag twee biologische citroenen voor twee euro en een netje met vijf gewone citroenen voor twee euro. Ik heb ze getest en ik kon geen verschil ontdekken, biologisch is duur, best zuur aldus een van de citroenen. Mag ik duur nog een feit noemen of heet zoiets tegenwoordig een alternatief feit? Ik blijf toch maar bij alles waar te voor staat met mijn eigen eten…

De maand januari was een grot maand. Ik heb half in mijn grot geleefd en half in de buitenwereld, bewust. Wonder boven wonder is het mij in deze maand gelukt om voor mijzelf te zorgen en om voor andere mensen te zorgen… Ik ben zooo uit met deze levensstijl. Waar iedereen met angst naar Trump keek daar keek ik met de nodige humor naar, massa hysterie. Soms is stil zijn ook niet erg. En ik begrijp werkelijk waar niet waarom wij pannen sparen in Nederland en geen leuke Trump familie poppetjes? Ik wil een complete serie, gewoon voor de gezelligheid. Mijn vriendin kreeg een tijdschrift en ik zei dat ik heel erg goed begreep dat zij hem eerst wilde lezen, jij first en ik second. De kinderen van een van mijn vriendinnen bouwden een muur van Lego, ik ga eerst achter de muur en dan jij. En het filmpje van Lubach was werkelijk waar hilarisch. De alternatieve werkelijkheid bestaat echt, zelf achter gekomen bij de huisarts. Mijn moeder werd onwel en wij vonden haar bij kennis op de vloer en uit haar gedrag nadien dachten pa en ik dat zij wel even out was geweest. Nee we hadden het niet bewust gezien en dus geen feit, wel een alternatief feit. En zo maak je van het nu de leukste dingen. Heeft iemand eigenlijk de oude president van Amerika bedankt? Nou bij deze, ik heb genoten van uw voordrachten en van uw uitstraling en u heeft vast uw best gedaan, bedankt. En voor de nieuwe president, welkom en kom snel een keer naar Nederland, onze grenzen staan open. Het is een bijzondere tijd. Ik heb heel erg veel boeken gelezen en mij misschien onnodig verdiept in de inhoud van de verkiezingsprogramma’s van de partijen binnen ons land. Je verdiepen in de inhoud is zoooo 1965. Ik weet allang waar mijn stem naartoe gaat. Het is net als met winkelen, het perfecte kledingstuk zit er een keer in de zoveel jaar tussen en ik doe het dan verder met wat iets wat minder perfect zit en wel goed voelt. Op het moment van schrijven is het weer feest want zowel een van mijn vriendinnen als ikke hebben er een jaar werkcontact bij, hoera! Het voelt voor mij alsof ik ernstig werkziek ben en nog een jaar mag werken maar dat dat gevoel zet ik wel weg met een paar wijntjes. Helemaal niets is zeker in het leven, behalve dat je feestjes zelf maakt.